Posts Tagged ‘liga’

Wracamy do “Niemieckich Diabłów” Barrego Chamisha. Barry demaskuje wprawdzie sabataistów i frankistów, ale wydaje się nie zauważać że jezuici również są, i to od samego początku, organizacją żydowską. Pamiętajmy że Chamish jest syjonistą który nie odrzuca państwa Izraela, lecz świeckie i lewicowe skrzydło syjonizmu. Ten izraelski żurnalista utożsamia się z religijnym i prawicowym syjonizmem, opowiadającym się za militarną ekspansją Izraela.

Warto jednak zapoznać się z “Niemieckimi Diabłami” gdzie opisany jest ostatni akt zniszczenia judaizmu przez sekretną kabałę.

“…Z Niemiec żydowscy apostaci Karol Marks i Fryderyk Engels udali się do Londynu. Zaraz po tym jak zakończyła się ich misja, Rotszyldowie wysłali swoich agentów Johna Jacoba Astora i Jacoba Schiffa z Niemiec do Ameryki. Finansowali oni złodziejskich baronów pokroju Rockefellera i Morgana, którzy w roku 1922 założyli Council on Foreign Relations (Radę ds. Stosunków Zagranicznych) mającą na celu obalenie konstytucji Stanów Zjednoczonych i podporządkowanie polityki zagranicznej USA Illuminatom.

 

PRAWDZIWA WOJNA PRZECIWKO ŻYDOM I LUDZKOŚCI

“Rok 1932: Ile organizacji w Niemczech reprezentowało niemieckich Żydów ? Ponad 250. Rok 1933… ile teraz? Jedna. Tylko jedna – partia syjonistyczna. Powrócimy do niej pózniej.

“Najpierw wrócimy do relacji rabbiego Antelmana. Aby zdeprawować Żydów frankiści na początku uprawiali tzw. politykę z ludzką twarzą. Dzięki pieniądzom Rotszyldów i wpływom jezuitów, niemiecki Żyd apostata Mojżesz Mendelson ogłosił początek Ery Oświecenia. Napoleon otrzymał fundusze na wyzwolenie Żydów w każdym podbitym przez siebie miejscu, zaś z Niemiec rozprzestrzeniły się ruchy reformacyjne i konserwatywne, finansowane w celu dalszego osłabiania wiary [Żydów] i zaszczepiania ich kongregacjom zupełnie obcych idei. Lecz zmiany te nie postępowały wystarczająco szybko. Zwykli, prości Żydzi nie chcieli kooperować ze złem, więc trzeba było pozbyć się tych którzy kurczowo trzymali się moralności Tory. Przetrwać mieli tylko ci praktykujący sabataizm.

“Tak, w ciągu 2 tysięcy lat historii europejskich Żydów zdarzały się pogromy, krucjaty i Inkwizycja, podżegana i wspomagana pózniej przez jezuitów. Lecz w porównaniu z tym co nastąpiło po roku 1880, tamten okres historii przypomina raczej piknik. Punktem zwrotnym w wojnie przeciwko Żydom było stworzenie przez sabataistów idei Syjonizmu. Głównym celem tego ruchu było ustanowienie sabataistycznego państwa na historycznych ziemiach Żydów i całkowite przejęcie kontroli nad judaizmem.

“Aby spopularyzować tą ideę  musiano tak zohydzić Żydom życie w Europie, aby pomysł ucieczki do Palestyny wydawał się najlepszą z możliwych opcji. Pogromy w Rosji były początkiem tej kampanii. Na jej potrzeby frankiści zwrócili się o pomoc do jezuitów mających ogromny wpływ na Kościół katolicki. Jezuici zrobili faktycznie sporo dla rozprzestrzenienia się komunizmu, poczynając od ich feudalnych komun w Afryce Południowej. Teraz zapragnęli zemścić się na europejskich anty-papistach i zamknąć ich za kratami nowej, komunistycznej tyranii. Układ był prosty: Jezuici dostarczają pogromów, frankiści komunistów. Rotszyldzi dostarczają pieniędzy…”

To syjoniści zajmowali się uchodzcami – tylko syjonistyczni Żydzi dostawali zgodę na emigrację do Izraela. Na terytoriach nazistowskich Niemiec pozostawiono religijnych Żydów sprzeciwiających się ruchowi syjonistycznemu, głównie z powodu braku biblijnej spójności z proroctwami o królestwie mesjanistycznym które powstać miało dopiero wtedy gdy pojawi się mesjasz. “Żydzi przeciwko Syjonizmowi” byli reprezentowani przez organizację zwaną Agudas Yisroel, założoną w roku 1912 i przejętą pózniej przez syjonistów. Jej funkcje przejęła organizacja Neturei Karta, założona w roku 1938 w Jerozolimie. Dopełnieniem tragedii Holokaustu było to że wiele krajów, wliczając w to większość krajów alianckich, zamknęło swoje granice dla żydowskich imigrantów. W swojej książce “Sześcioramienna Gwiazda” O.J.Graham objaśnił politykę wybiórczości stosowanej przez syjonistów:

“Z dokumentów wynika że w okresie 1933-1939 spodziewano się że Żydzi opuszczą Niemcy i tereny okupowane przez nazistów. W tym samym czasie istniał jednak bardzo wybiórczy i restrykcyjny klucz dla wyboru Żydów którym zezwalano na emigrację do syjonistycznego Izraela. Po roku 1939 zaczęły powstawać obozy zagłady mające na celu pozbycie się tych Żydów którzy nie zdołali uciec do Palestyny ani nigdzie indziej… Lucy Dawidowicz w książce “Wojna Przeciwko Żydom” pisze: “Na 18 Kongresie Syjonistycznym w roku 1933 ustanowiono żydowskie Centralne Biuro Osadnictwa Niemieckich Żydów, które od samego początku  miało odrzucać wszelkie podania od Żydów anty-syjonistów.”

Kongres Syjonistyczny w 1939

Kongres Syjonistyczny w 1939

 

“”Preferowanymi kandydatami do Aliji byli młodzi, zdrowi ludzie mający pewne doświadczenie w rolnictwie i handlu oraz ludzie zamożni. Interes Palestyny wziął górę nad strategią ocalenia.” Nathan Birnbaum był wczesnym syjonistą – właściwie był jednym z tych którzy stworzyli termin “Syjonizm”. Był razem z Herzlem na pierwszym Kongresie Syjonistycznym w Bazylei. Birnbaum porzucił ruch w roku 1899, został ortodoksem i wrogiem ruchu syjonistycznego. W swojej rozprawie “W Niewoli Naszych Braci Żydów” pisał:

”‘Wygląda na to że lepiej radzimy sobie z naszym zniewoleniem przez pogan, niż ze zniewoleniem przez naszych braci którzy porzucili Torę i jej nauki. Gdy nasi właśni bracia, zyjący obok nas, [z tej samej krwi], nie tylko nas prześladują ale dają powód dla naszego prześladowania, nie tylko wścibiają nos w nasze sprawy ale decydują w nich za nas, nie tylko nie pozwalają nam pójść własną drogą, lecz specjalnie nam ją zamykają.” Birnbaum napisał to w roku 1901…

“Michael Selzer w swojej książce “Syjonizm Zrewidowany” pisze: “Nawet wydarzenia z roku 1933 nie wpłynęły na ich politykę [mówi o Organizacji Syjonistycznej]. Byli na tyle naiwni by postrzegać siebie jako zesłaną przez Boga szansę na niewyobrażalną do tej pory migrację Żydów do Palestyny. Gdy Organizacja Syjonistyczna postąpiła wbrew głosowi ludu żydowskiego i zdecydowała się ubić interes z Hitlerem, kupując niemieckie towary za pieniądze Żydów, zalewając nimi rynek palestyński i drwiąc sobie tym samym z oficjalnego bojkotu niemieckich dóbr, nie spotkało się to z wielkim oporem ze strony żydowskich organizacji narodowych, a w każdym razie nie ze strony ich arystokracji – tzw. kibutników (?)…” Jak wielu Żydów słyszało wcześniej o tej historii?” – 211:72-8

Jeśli ktoś chce poznać więcej udokumentowanych przykładów zdrady syjonistów i przehandlowania religijnych Żydów w okresie Holokaustu polecamy artykuł: Heeding Bible Prophecy: Zionism

Kolejnym elementem układanki jest to że Adolf Hitler był nie tylko Żydem, ale także prawnukiem Rotszylda. W czasie II wojny światowej opublikowano “A Psychological Analysis of Adolph Hitler: His Life and Legend” (Psychologiczna analiza Adolfa Hitlera: Jego życie i legenda) autorstwa Waltera Langera z Biura Służb Strategicznych (OSS). (…) Była to, używając słów samego Langera, próba zrozumienia jak “szalony fałszerz” zdołał ” w przeciągu ledwie kilku lat dojść do najwyższych szczebli władzy, otumanić doświadczonych przywódców największych światowych potęg, zamienić miliony ucywilizowanych ludzi w barbarzyńców, doprowadzić do eksterminacji dużej części społeczeństwa, zbudować największą znaną do tej pory machinę wojenną i pchnąć cały świat ku największej wojnie w historii świata?” (Background)  Jedynym wytłumaczeniem wydaje się to że Hitler posiadał dobre (rodzinne) kontakty na najwyższych szczeblach:

“Ojciec Adolfa, Alojzy Hitler był nieślubnym synem Marii Anny Schicklgruber. Przyjmuje się że ojcem Alojzego Hitlera był Johann Georg Hiedler, asystent młynarza. Alojzy był jednak dzieckiem nieślubnym, dlatego używał nazwiska swojej matki aż do 40-ego roku życia gdy zmienił je na Hitler…

“Jest sporo ludzi wątpiących w to że Johann Georg Hiedler był prawdziwym ojcem Hitlera. Thyssen i Koehler dla przykładu powołują się na to że kanclerz Dollfuss nakazał austriackiej policji przeprowadzić śledztwo dotyczące rodziny Hitlerów. Rezultatem śledztwa był tajny dokument wskazujący na to że Maria Anna Schicklgruber w momencie poczęcia mieszkała w Wiedniu. Pracowała jako służka w domu barona Rotszylda. Gdy rodzina odkryła jej ciąże odesłała ją do jej domu w Spital, gdzie urodziła Alojzego. Jeśli prawdziwym ojcem Alojzego był jeden z Rotszyldów, czyni to Adolfa w 1/4 Żydem.  Według tych zródeł Hitler wiedział o istnieniu tego dokumentu i jego zawartości. Aby go przejąć sprokurował przyłączenie Austrii do Rzeszy i nakazał zabić Dollfussa. Według tej historii nie udało mu się odzyskać dokumentu, gdyż Dollfuss ukrył go i zdradził jego lokalizacje Schuschniggowi tak aby w razie jego śmierci zagwarantować dalszą niepodległość Austrii. W obiegu krąży jeszcze kilka podobnych do siebie historii.” (OSS Profile: Część 4)

“Alois (Alojzy), ojciec Hitlera urodził się w roku 1837, w okresie gdy Salomon Mayer był jedynym Rotszyldem mieszkającym w wiedeńskiej posiadłości. Jego małżeństwo znajdowało się w złym stanie a żona została we Frankfurcie. Ich syn Anzelm Salomon spędzał większość swojego czasu pracując w Paryżu i Frankfurcie, z dala od Wiednia i swojego ojca.

“Salomon Mayer, mieszkający samotnie w posiadłości wiedeńskiej gdzie pracowała babcia Hitlera wydaje się być głównym kandydatem do ojcostwa. Hermann von Goldschmidt, syn starszego kancelisty Salomona Mayera, napisał książkę wydaną w roku 1917 w której pisał o Salomonie:

‘…w latach 40-tych XIX wieku wykształciło się u niego dość lekkomyślne zainteresowanie młodymi dziewczętami’

‘Jego lubieżną pasją były bardzo młode dziewczyny, a jego przygody z nimi były wyciszane przez policję.’

“Babcia Hitlera, młoda dziewczyna pracująca pod jego dachem, miała nie być obiektem pożądania kogoś takiego? Ta sama dziewczyna zachodzi tam w ciąże? Jej wnuk zostaje Kanclerzem finansowanej przez Rotszyldów Rzeszy po czym  wszczyna wojnę światową, tak ważną w planach Rotszyldów i Illuminati [Plan III wojen światowych]. Illuminati robią wszystko co możliwe dla umieszczenia swojego potomstwa na najwyższych szczeblach władzy krajów uczestniczących w konflikcie. Rotszyldowie są jedną z głównych rodzin Illuminati. To wszystko przypadek?” – 563

Jedna rzecz jest pewna: gdyby nie Hitler, nie istniałoby państwo Izrael.

 

Wracając teraz do niemieckiego triumwiratu który przygotował scenę pod nadchodzący Holokaust – co stało się z tymi wszystkimi rodzinami sabataistów/frankistów którzy “przechrzcili się” na katolicyzm w XVII i XVIII wieku? Jeśli Stany Zjednoczone są sanktuarium europejskiego krypto-żydostwa, nie jest niczym dziwnym że część z tych frankistów osiągnęła w USA szczyty władzy na poziomie rządowym i finansowym, ani że kontroluje instytucje finansowe które stały się sługusami międzynarodowego żydostwa. Barry Chamish wymienia kilku z nich:

“Wracamy teraz do zapisków Jerrego Rabowa:

Karlove Vary

Karlove Vary

“str 132 – Rodziny frankistów, zarówno te żydowskie jak i te udające chrześcijan, starały się nie mieszać z innymi nie-frankistowskimi rodzinami. W okresie letnim ich zniemczone rodziny regularnie uczestniczyły w tajnych spotkaniach wKarlovych Warach… Szacuje się że połowie XIX wieku większość prawników w Pradze i Warszawie wywodziła się z rodzin frankistowskich. Członek Amerykańskiego Sądu Najwyższego Felix Frankfurter miał otrzymać kopię porteru córki Jakuba Franka, Ewy Frank, od swojej matki pochodzącej z rodziny praskich frankistów.

“Oto słowa samego Frankfurtera: “Prawdziwi władcy w Waszyngtonie są niewidoczni i rządzą z ukrycia, zza sceny.” – sędzia Felix Frankfurter, U.S. Supreme Court.

“Róznica między Rabowem a rabinem Antelmanem jest taka że ten drugi mówił wprost: praktycznie wszyscy żydowscy przedstawiciele Sądu Najwyższego byli potomkami niemieckich sabataistów, zdeterminowanych do oczyszczenia świata żydowskiego z niepotrzebnych im, europejskich, przeciwnych sabataizmowi, uznających kodeks moralny Żydów. Oto krótka lista tych przywódców społeczności żydowskiej:

“Felix Brandeis – Ukończył edukację w Niemczech. Tam, pochodzący z Anglii Jacob de Haas wprowadził go do świata syjonizmu.

“Henry Morgenthau Jr., Stephen Weiss, Judah Magnes, Felix Warburg – wszyscy potomkowie niemieckich Żydów. Oto cytat pochodzący od członka jednej z pózniejszych rodzin frankistów:

“Będziemy mieć Rząd Światowy, czy wam się to podoba czy nie. Pytaniem otwartym pozostaje czy Rząd ten zostanie utworzony przez podbój czy przyzwolenie.” – są to słowa Jamesa Paula Warburga, wypowiedziane przed senatem USA 7 lutego 1950. J.P.Warburg był synem Paula Moritza Warburga, bratankiem Felixa Warburga i Jacoba Schiffa – obaj z banku Kuhn, Loeb & Co. który wpompował miliony dolarów w rosyjską rewolucję [bolszewicką], poprzez brata Jamesa, Maxa (bankiera rządu niemieckiego).”

W kolejnym artykule zatytułowanym “Kerry, Gaza and the New Sabbatean Holocaust” Chamish uaktualnia listę dodając do niej Madeline Albright, Johna Kerry i Wesley Clarka. Wszyscy byli członkami CFR, posiadali nieżydowskie nazwiska i cierpieli na dziwne zaniki pamięci gdy pytano się o ich żydowskich rodziców:

“…I co niedawno odkryliśmy, że ojciec Kerrego był Żydem. O dziwo, zapomniał on o tym że jego dziadkowie byli zamożnymi Żydami z Pragi i że jego ojciec był 100% Żydem. Znasz kogoś kto nie wie nic o religijnych korzeniach swojego ojca?

“Nie jest to przypadłość tak rzadka jakby się wydawało, raczej powszechna w kręgach CFR. Była sekretarz stanu CFR Madeleine Albright również zapomniała o tym że jej rodzice byli Żydami, nawet pomimo tego że wychowała się w żydowskim domu jej krewnych w Londynie.

“Jeśli nie chcesz głosować na Kerrego, w obwodzie masz jeszcze Wesley Clarka. O dziwo on też jest członkiem CFR który dowiedział się niedawno że jego ojciec jest Żydem – zapewne w okresie gdy zmieniał Bośnię w pogorzelisko.

“A więc jak to możliwe, że niezależnie od tego którego demokratę wybierzecie, traficie na członka CFR i pół-Żyda który nie zna swojej rodziny? Odpowiedz leży w polityce działania sabataistów (znanych tez jako sabatarianie itd.) którzy rozkazywali swoim heretyckim wiernym przechodzić na inną wiarę i ukrywać swoje korzenie i prawdziwe wierzenia.”

“Opiekunowie z Illuminati dokładnie zadbali o wychowanie i karierę Johna Kerrego. Na początek zmienili nazwisko jego rodziny z Kohn na Kerry. Kohn jest oczywistym nazwiskiem żydowskim. Jego przywódcy nadali mu fikcyjne irlandzkie nazwisko, co daje sporą przewagę polityczną w  Massachusetts gdzie żyje duża społeczność irlandzka.” (Siła Proroctwa)

Do listy tej możemy dodać prominentnego krypto-Żyda Osamę bin Ladena, którego matka według zródeł izraelskich jest Żydówką. “Bali, Australia & The Mossad”  Rose Cohen pojawiła się na australijskim rynku wydawniczym 17 pazdziernika 2002.

“BIN LADEN JEST ŻYDEM, stop. Mój bardzo bliski przyjaciel i NAJWYBITNIEJSZY żurnalista izraelski powiedział mi niedawno że według żydowskiego Prawa, skoro matka Osamy jest Żydówką również i on jest Żydem.

“ORAZ –– jakby tego było mało, ten niezwykle szczery izraelski żurnalista powiedział mi że rodzina bin Ladena żyje w Izraelu (nie podam tu ich dokładnego adresu który mi przekazał). Wiedziałam o tym ze jest Żydem od dawna, ale przy całej tej histerii związanej z wojną nie wspominałam o tym nikomu z wyjątkiem mojego męża. To że Osama jest Żydem jest faktem powszechnie znanym w Izraelu ale wolna, “demokratyczna” prasa izraelska nigdy o tym nie wspomni, gdyż musimy kontynuować ten mit o jego “wrogości”.

“Szczerze to nie zdziwiłabym się gdyby bin Laden mieszkał teraz w Izraelu a Mossad tylko się z tego śmiał! Gdy Izrael i Bush będą już kontrolować wszystkie kraje świata, jestem przekonana że bin Laden zostanie zaproszony przez nich jako gość honorowy.

“My (powinnam może powiedzieć oni?) Żydzi NIGDY nie chwalimy się o tym co robimy a opinia publiczna (tutaj w Izraelu) jest niewinna i nieinformowana o skali terroru którym manipulujemy i rozprzestrzeniamy w chwili obecnej na cały świat.

“Taktyka jest prosta: niech nasi wrogowie podejrzewają o wszystko siebie nawzajem, niech walczą między sobą. Oszczędza nam to sporo pracy. Pamietaj że naszym wrogiem jest każdy KTO NIE JEST ŻYDEM.”

Maurice Pinay częściowo rozumie działanie procesu dialektycznego, zwłaszcza w przypadku Protokołów, gdy wspomina o tym że to krypto-Żydzi w świecie islamskim odpowiedzialni są za zamieszanie na Bliskim Wschodzie:

“…fenomen krypto-judaizmu nie ogranicza się tylko do świata chrześcijańskiego. Znajdujemy go również w różnych częściach świata islamskiego, gdzie jak zauważa Cecil Roth znajdują się społeczności krypto-żydowskie, udające muzułmanów lecz w sekrecie wciąż praktykujące swoje żydowskie tradycje. Oznacza to że Żydzi wprowadzili Piątą Kolumnę również w serce Islamu. Fakt ten może wyjaśniać tak dużą ilość podziałów i powstań zaistniałych w świecie mahometańskim.” (str. 246-7)

Innymi słowy, dzięki infiltracji zarówno świata chrześcijańskiego jak i islamskiego, krypto-Żydzi zdołali wprowadzić w życie Protokół (VII, paragraf 2): ”W całej Europie, a przy jej stosunkach i na innych lądach również, winniśmy wywołać ferment, waśnie i niezgodę. Wypływa z tego zysk podwójny.”

Dla tych którzy mają opory przed uznaniem Protokołów Mędrców Syjonu za prawdziwą instrukcję przejęcia świata przez żydowskie tajne stowarzyszenia, pan Cohen ma radę: “Uczyniono wiele dla prób ukazania Protokołów jako oszustwa… jednakże, nie jest to kwestia tego kim oni są czy też nie są, lecz tego że [zapiski Protokołów] opisują w stopniu niezwykłym naszą rzeczywistość. Przeczytaj je i sam zdecyduj.”

Protokoły opublikował po raz pierwszy profesor Sergiej A.Nilus w roku 1905 w Rosji. W swojej przedmowie profesor Nilus odnotowuje że Protokoły III zaczynają się od słów “krąg symbolicznego Węża (żmiji symbolicznej), który symbolizuje naszych ludzi.” Nilus zapewne zle zinterpretował Węża jako symbol całego judaizmu, jednak Księga Rodzaju 49:17 identyfikuje jedno z plemion Izraela jako Węża: “Niech będzie Dan wężem na drodze, żmiją na ścieżce, co kąsa w pęcinę konia, tak że jeździec spada na wznak”. Ważnym jest by zapamiętać tą różnicę aby nie uznawać wszystkich Żydów za zło wcielone odpowiedzialne za plany opisane w Protokołach.

Zanim zaznajomimy się z opisem Symbolicznego Węża przez prof. Nilusa, zastanówmy się co oznaczał ten symbol w tradycji okultystycznej. Wąż jest antycznym symbolem Ouroborosa, węża zjadającego własny ogon. Symbol ten widzimy w logo Towarzystwa Teozoficznego (poniżej). Mamy tez wariację tego symbolu z inskrypcją Pedet Finis Aborigine co oznacza “szukaj końca w początku”. To hasło opisuje gnostycki plan “powrotu do przyszłości”, dojścia do Ogrodu Eden a następnie z powrotem do czasu Stworzenia. Jak mówił pisarz New Age, Tim Robbins:  “Naszym celem jest… powrót do Edenu, zaprzyjaznienie się z wężem i postawienie naszych komputerów pośród dzikich jabłoni.” Wyznawcom New Age nie podoba się plan Zbawienia nakazany przez Boga. Ci gnostycy wierzą w to że sami są bogami i stworzyli swój własny alternatywny plan na wypełnienie biblijnych proroctw.

Oroboros (Uroboros) ukazuje naturę gnostyckiego podboju cywilizacji chrześcijańskiej w ujęciu czasowym. W przedmowie do Protokołów Sergiej Nilus przedstawia niesłychanie precyzyjną, geograficzną trasę [przejścia] Symbolicznego Węża:

“Protokół III zaczyna się od nawiązania do Symbolicznego Węża judaizmu. W swoim epilogu do edycji Protokołów z roku 1905, Nilus przytacza ciekawe informacje o tym symbolu: “Według zapisków sekretnego syjonizmu, Salomon i inni mędrcy żydowscy już w roku 929 p.n.e. myśleli w kategoriach teoretycznych o planie pokojowego podbicia przez Syjon całego wszechświata.”

[Prof. Nilus mówi zapewne o 8-mym rozdziale Księgi Ezechiela któremu Bóg ukazał Świątynię Jerozolimską, gdzie żydowscy mędrcy odprawiali, usankcjonowane przez Salomona, bałwochwalcze rytuały ku czci Asztarte/Diany.]

“Wraz z upływem lat, plan ten był rozwijany w najdrobniejszych szczegółach przez kolejnych, wtajemniczanych w to zagadnienie ludzi. Owi mędrcy zdecydowani byli na pokojowe podbicie świata przy użyciu przebiegłości Symbolicznego Węża, którego głowa miała reprezentować ludzi wtajemniczonych w plany żydowskiej administracji, zaś ciało węża lud żydowski – administracja działała zawsze w sekrecie, nawet w sekrecie przed własnym ludem. Wąż ten wpełzał w serce narodów a następnie osłabiał i pożerał nieżydowskie władze (rządy i króli) tychże krajów.

“Mówi się że Wąż wciąż jeszcze ma pracę do wykonania, ściśle trzymając się planu, którego nie wykona dopóki jego głowa nie wróci do Syjonu a Wąż nie zakończy swej wędrówki po Europie którą okrąża. Nie skończy swej misji póki nie okrąży całej Europy, wpływając tym samym na cały świat. Musi to zrobić przez podporządkowanie sobie narodów na drodze ekonomicznej.

“Powrót głowy Węża do Syjonu nastanie wtedy gdy władze niepodległej Europy zostaną obalone przez ekonomiczny kryzys i całkowitą destrukcję wszystkiego, czyli duchową demoralizację i upadek moralności, wspomagany przez żydowskie kobiety udające Francuzki, Włoszki itd. (jak te aktorki z “Pasji” Mela Gibsona?) Jest to najpewniejszy sposób rozsiewania wyuzdania w życiu przywódców tych narodów [coraz liczniejsze seks-skandale w świecie polityki].

“Oto trasa wędrówki Symbolicznego Węża: Zaczęła się w Grecji w roku 429 p.n.e, gdzie za czasów Peryklesa Wąż po raz pierwszy wgryzł się we władców obcego kraju. Drugi etap nastąpił w Rzymie za czasów Augustyna około 69 r.n.e. Trzecia faza rozpoczęła się w Madrycie za czasów Karola V w roku 1552. Czwarta – w Paryżu w roku 1790 za czasów Ludwika XVI. Piąta – w Londynie od roku 1814, po upadku Napoleona. Szósta – w Berlinie w 1871 po wojnie francusko-pruskiej. Siódma – w Sankt Petersburgu gdzie Wąż podpisał się pod datą 1881 (ów Wąż znajduje się teraz w USA, znany częściowo pod nazwą CFR (Rada ds. Stosunków Zagranicznych) i Komisji Trójstronnej).

Interesujące jest to że Oroboros (Uroboros) był symbolem starożytnej Grecji gdzie rozpoczął się podbój Europy przez Mędrców Syjonu. Drugi etap rozpoczął się w pierwszym wieku przed naszą erą w Rzymie, co pozwala sądzić że prekursorzy syjonizmu osadzili się w Rzymie już na kilka wieków przed powstaniem Kościoła rzymsko-katolickiego. Hiszpania w roku 1550 była twierdzą Alumbrados a w roku 1790 wybuchła Rewolucja Francuska. Wielka Brytania, Niemcy i Rosja symbolicznie zakończyły cykl Węża w Europie, którą pożarł on jeszcze przed końcem XX wieku. Protokół nr 3 zaczyna się słowami:

Dziś mogę wam zakomunikować, że cel nasz jest już o kilka kroków od nas. Pozostaje niewielka przestrzeń, by cała droga, którą odbyliśmy, zwarła się w krąg Żmiji symbolicznej, wyobrażającej naród nasz. Kiedy krąg ów zamknie się, wszystkie państwa europejskie będą ujęte, jak gdyby w potężne obcęgi.

Wygląda na to że ścieżka Uroborosa ma zastosowanie również na mapie kryzysu gospodarczego Europy. Proszę spojrzeć:

Czy to przypadek że pierwszym krajem wymienianym jako przyszły bankrut jest właśnie Grecja? Następne w kolejności są Włochy, Portugalia, Hiszpania, Irlandia… Czyżby polska zielona wyspa  miała być przedostatnim punktem na mapie krachu gospodarczego Europy?

Ciekawe jest również to że pierwsze cztery kraje zaliczone zostały przez międzynarodowe instytucje ratingowe do grupy o wdzięcznej nazwie PIGS (świnie – od Portugal, Italy, Greece, Spain).

PIIGSPIIGGS wcześniej PIGS (ang. dosł. świnie), skrótowiec określający państwa o złej sytuacjibudżetowej. Akronim PIGS pierwotnie oznaczał Portugal, Italy, Greece, Spain (PortugaliaWłochy,GrecjaHiszpania). W związku z światowym kryzysem finansowym dołączono kolejne I oznaczająceIreland – Irlandię tworząc rozszerzoną formę PIIGS oraz, niekiedy, Great Britain – Wielką Brytanię. (Wikipedia)

Wszelkie instytucje finansowe i potężne banki są dziś kontrolowane przez Żydów – potomków rodzin kabalistycznych, których w średniowiecznej Hiszpanii zwano marranos (marranami) co znaczyło właśnie “świnie“. Nie bez znaczenia jest fakt że to właśnie te 4 kraje były w okresie średniowiecza miejscem prześladowań żydowskich sekt i – siłą rozpędu – wszystkich Żydów.

Dzisiaj potomkowie marranów dokonują kolejnej już, symbolicznej zemsty na chrześcijańskiej Europie. Możemy być pewni że mimo upływu setek lat, chęć zemsty za przydomek świniewcale się u tych ludzi nie zmniejszyła.

CITTÁ DEL VATICANO

 

Czy Zakon Syjonu kontroluje dzisiejszy Kościół katolicki? Według wielu różnych źródeł rodzina Rotszyldów już od wielu lat zarządza finansami Watykanu. Wg. Encyklopedii Żydowskiej:

“Na początku XIX wieku papież przyszedł pożyczyć pieniądze od Rotszyldów. Rotszyldzi byli bardzo przyjaźni wobec papieża, co skłoniło jednego z ówczesnych żurnalistów do napisania sarkastycznej wzmianki: “Rotszyld ucałował dłoń papieża… hierarchia została przywrócona.” W rzeczywistości to Rotszyldom Watykan powierzył zarządzanie swoich finansów. (…) Badacz Eustace Mullins pisał że Rotszyldzi zaczęli zajmować się wszystkimi operacjami finansowymi Kościoła katolickiego na całym świecie od roku 1823. Dzisiaj finanse Watykanu są częścią ogromnego systemu, związanego nierozerwalnie z Rotszyldami i resztą międzynarodowego systemu bankowego.” (Springmeier, 13 Rodzin Illuminati, str.154)

 

Wygląda na to że Medyceusze również uczestniczyli w przejęciu finansów Watykanu przez Rotszyldów – a właściwie przejęciu całych Włoch i stworzeniu nowej organizacji na miejsce rozwiązanych Bawarskich Illuminatów:  Karbonariuszy. Największą lożą Karbonariuszy była Alta Vendita:

“W roku 1821 Karl [Kalman Rothschild] został wysłany do Neapolu aby nadzorować udzielanie pożyczek dla sił wojskowych Metternichaprzybyłych do Włoch w celu zdławienia rebelii. Podczas pobytu Karla we Włoszech rozciągnął się również zasięg macek Rotszyldów – ubił on z włoskim rządem genialny interes który zmusił Neapol do finansowania swojej własnej okupacji. Pomógł też Luigiemu de Medici z Czarnej Arystokracji odzyskać pozycję ministra finansów Neapolu, po czym również ubił interes z tym potężnym człowiekiem. Szereg sukcesów spowodował że został on w Neapolu i założył własny bank. Został finansistą arystokracji, “finansowym suzerenem Włoch”. Karl miał w garści cały półwysep. Zaczął robić interesy z Watykanem a gdy przyjmował go papież Grzegorz XVI podali sobie rękę zamiast zwyczajowego całowania palców papieża. Ludzie zdali sobie wtedy sprawę z potęgi tego człowieka. Papież odznaczył go też Orderem św. Grzegorza.”

“Wygląda na to że we Włoszech Karl został przywódcą Karbonariuszy. Po tym jak zdelegalizowano Bawarskich Illuminati, to karbonaryzm (loża Alta Vendita) stał się główną organizacją okultystyczną Europy. Jego przywództwo było znaczące. W roku 1818 wysłano z Alta Vendita tajny dokument, w którego spisaniu brał udział Karl, do głównych siedzib masonerii. Kopia tego dokumentu zaginęła co bardzo zaniepokoiło masonów którzy oferowali nawet nagrodę pieniężną za jego odzyskanie. Dokument ten nosił nazwę: “Permanentne Instrukcje, lub Praktyczny Kodeks Zasad – Przewodnik dla Przywódców Najwyższego Stopnia Masonerii.” [13 Rodzin Illuminati, str.179-180]

Alta Vendita była zarządzana przez Żydów a “Permanentne Instrukcje, lub Praktyczny Kodeks Zasad – Przewodnik dla Przywódców Najwyższego Stopnia Masonerii” korespondowały z “Protokołami Mędrców Syjonu” – kolejny dowód łączący rodzinę Rotszyldów z Protokołami. Pamiętajmy że Jeroboam Rotszyld kierował Mędrcami Syjonu.

“Oryginalne włoskie tłumaczenie  dokumentu zwanego “Permanentne Instrukcje, lub Praktyczny Kodeks Zasad – Przewodnik dla Przywódców Najwyższego Stopnia Masonerii” przekazane zostało Nubio (Piccolo Tigre) z loży Alta Vendita w roku 1824 gdy wysłano go do Rzymu aby wcielił te zapiski w życie. To właśnie na tą instrukcję powoływał się gdy pisał z Forli do Signor Volpiego: “Jak już pisałem ci wcześniej, zostałem wyznaczony do zadania demoralizacji systemu nauczania młodzieży z Kościoła katolickiego.” Te sekretne instrukcje napisane w roku 1815 są bardzo podobne do Protokołów i przeznaczone były dla nielicznych, wybranych masonów dużego kalibru.”

Prieuré de Sion, zarządzany przez dom Rotschild (Rotszyldów), operuje w mroku lecz wystarczy sprawdzić listę byłych Wielkich Mistrzów tej organizacji by zdać sobie sprawę z jego potęgi i wpływów. Baigent, Leigh i Lincoln opisali naturę członkostwa w tym zakonie w “Świętej Krwi, Świętym Grallu“: “Prasa francuska w krótkim artykule dotyczącym elekcji pana Plantarda na Wielkiego Mistrza w roku 1981, stwierdziła że 121 wysokich rangą członków Prieuré de Sion to wyłącznie szare eminencje świata finansjery, polityki międzynarodowej i organizacji naukowych/filozoficznych.” (str. 362)  W swoim wstępie do Protokołów Mędrców Syjonu (kolejnego tłumaczenia) Victor Marsden pisał o innych szarych eminencjach dzierżących nieoficjalną władzę, ukrytych pod parasolem Zakonu Syjonu: “… w roku 1931… Jean Izoulet, ważny członek Jewish Alliance Israelite Universelle, napisał w swoim “Paris la Capitale des Religions“:—‘Prawdziwym streszczeniem historii zeszłego stulecia jest to że dzisiaj 300 żydowskich finansistów, Mistrzów lóż, rządzi światem.”

Springmeier napisał w “13 Rodzinach Illuminati“: “Mówi się że wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Jeśli chodzi o tą książkę, można powiedzieć że wszystkie ścieżki naszego śledztwa prowadzą do Rotszyldów.” Innymi słowy wszystkie drogi prowadzą do Prieuré de Sion: “Prieuré de Sion -Mędrcy Syjonu związani są z Rotszyldami którzy mieli obsługiwać żydowskie zebranie Mędrców Syjonu.” (str.152,163)  Springmeier powołuje się też na “Świętą Krew, Święty Grall“: “… tekst Protokołów kończy się słowami – ‘Podpisane przez reprezentantów Syjonu (Sion) 33 stopnia.” (str. 193)

(…)

“…Skandal Zakonu Syjonu… [rzekomy] styczeń 1981 — dwa dni po wybraniu Pierra Plantarda de Saint-Claire na Wielkiego Mistrza Zakonu Syjonu––wysokiej rangi członek Zakonu miał, według “Corneliusa”, spotkać się z Licio Gellim, Wielkim Mistrzem P2 (Propaganda Due – do której należał kiedyś Silvio Berlusconi – przyp. tłum). Do spotkania miało dojść w piwiarni La Tipia na rue de Rome w Paryżu…

“…Z tego co wiemy jest to powszechnie znana historia… jeśli którekolwiek z twierdzeń “Corneliusa” okazałyby się prawdziwe, mogłoby to otworzyć puszkę pełną robaków…

Licio Gelli

Licio Gelli

“Jest powszechnie wiadomym że P2, jakkolwiek wpływowa i potężna, była (i prawdopodobnie ciągle jest) kontrolowana przez jeszcze potężniejszą, lepiej ukrytą grupę ludzi, którzy przekazywali swoje instrukcje przez Licio Gelliego, mistrza loży. Według włoskiej komisji parlamentarnej badającej sprawę P2, organizacja znajdująca się za P2 “znajduje się poza granicami Włoch”. Dużo spekulowało się o tej organizacji. Niektórzy zidentyfikowali ją jako Prieure de Sion.” (Mesjańskie Dziedzictwo,  308-9, 352)

“…konkludując swoje badania autorzy “Świętej Krwi, Świętego Gralla” jak i “Mesjańskiego Dziedzictwa” wysunęli tezę że Zakon Syjonu został zinfiltrowany przez Rycerzy Maltańskich i loże P2, dwa tajne stowarzyszenia znane ze swoich powiązań z gangsterami i faszystami.” (Zemsta Dagoberta)

“Miałem zamiar szczegółowo opisać powiązania P2, Prieuré de Sion, Watykanu, CIA, organizacji Zjednoczonej Europy i grupy Bilderberg. Na szczęście Michael Baigent, Richard Leigh i Henry Lincoln ubiegli mnie w tym.” (William Cooper, Behold a Pale Horse, str.77-9)

“Na światło dzienne wyszły ostatnio bardzo interesujące fakty dotyczące Zakonu. Jednym z nich jest to że szwajcarska Wielka Loża Alpina (GLA – grand lodge alpina), najwyższa loża szwajcarskiej masonerii (pokrewna Wielkiej Loży Anglii) może być organizacją rekrutacyjną dla Zakonu Syjonu.  GLA jest również według niektórych miejscem spotkań “Gnomów Zurychu” mających być główną elitą szwajcarskich bankierów i międzynarodowej finansjery. David Yallop powiedział że GLA jest organizacją kontrolującą włoską P2.

“P2 kontrolowała włoską tajną policję w latach 70-tych, brała pieniądze od CIA i KGB, mogła mieć swój udział w porwaniu przez Czerwoną Brygadę Aldo Moro, posiadała 900 agentów w różnych częściach włoskiego rządu i na najwyższych szczeblach władzy Watykanu… używała Banku Watykańskiego do prania pieniędzy mafii narkotykowej, podsycała faszystowskie przewroty w Ameryce Południowej, powiązywana jest też z konserwatywnymi Rycerzami Maltańskimi i Opus Dei w Watykanie.” (Tajemnice Rennes le Chateau)

W roku 1958 Angelo Roncalli który został papieżem Janem XXIII był też prawdopodobnie członkiem Prieuré de Sion.

“Imię Jan było objęto nieformalną anatemą od czasów ostatniego jego przyjęcia w XV wieku przez antypapieża. Co więcej imię Jan XXIII było już kiedyś używane – właśnie przez antypapieża który abdykował w 1415. Dlatego też wybór tego imienia przez Roncalliego był wydarzeniem niezwykłym i wzbudzającym wiele pytań i kontrowersji.

“Jedną z odpowiedzi zasugerowała książka z 1976 “Proroctwa Papieża Jana XXIII“. Książka miała być kompilacją mrocznej, proroczej prozy pisanej w czasie [jego] pontyfikatu. W książce znajdują się też twierdzenia że papież Jan XXIII był członkiem różokrzyżowców (kolejna nazwa Zakonu Syjonu) z którymi miał związać się w czasie misji nuncjusza apostolskiego w Turcji w roku 1935. Sugeruje że kardynał Roncalli, gdy wybierano go na papieża, wybrał imię swojego osobistego, tajemnego wielkiego mistrza – symbolicznie miał być to Jan XXIII który jednocześnie przewodził wtedy papiestwu i Syjonowi” (Biblioteki Halexandrii)

Jedną z pierwszych inicjatyw Jana XXIII było napisanie encykliki o “Szlachetnej Krwi Jezusa” (…)

“W czerwcu 1960 papież Jan XXIII napisał list apostolski o ogromnym znaczeniu, którego tematyką była “szlachetna krew Jezusa.” List ten podkreślał znaczenie ludzkiego cierpienia Jezusa oraz utrzymywał że zbawienie ludzkości osiągnięte zostało dzięki przelaniu krwi. Według listu papieża cierpienie Jezusa i przelanie Jego krwi miało większe znaczenie niż zmartwychwstanie czy nawet samo ukrzyżowanie!

“Konsekwencje były ogromne. List ten zmienił podstawy [obowiązującej do tej pory] wiary chrześcijańskiej. Jeśli bowiem zbawienie ludzi dokonane zostało poprzez rozlew Chrystusowej krwi, Jego śmierć i zmartwychwstanie stały się czymś marginalnym – żeby wręcz nie powiedzieć zbytecznym. Papież Jan XXIII twierdził że śmierć Jezusa na krzyżu nie jest już niezbędnym elementem wiary katolickiej. Jezus nie musiał nawet umrzeć na krzyżu aby wiara katolicka zachowała swoją ważność. “(Powyżej)

Encyklika Jana XXIII dawała miejsce na przyjęcie wersji historii Jezusa wg. Merowingów, w której nie umarł na krzyżu lecz zbiegł do Francji wraz ze swoją żoną i potomstwem. “Autor popularnego “Kodu DaVinci” Dan Brown powiedział że w trakcie prac nad swoim bestsellerem analizującym korzenie Jezusa Chrystusa i podważającym wierzenia katolicyzmu, myślał też nad dołączeniem materiałów wykazujących że Jezus przeżył ukrzyżowanie.” (MSNBC) Encyklika z 1960 przetarła też teologiczną ścieżkę dla filmu “Pasja” Mela Gibsona, uwypuklającego temat cierpienia Jezusa jako istoty ludzkiej, nie mówiącego nic o Jego boskości i pomijającego nie tylko Jego narodziny z dziewicy lecz również wniebowstąpienie. Gdzie więc Jezus z filmu Gibsona udaje się po swoim niepewnym zmartwychwstaniu/resuscytacji/wyzdrowieniu po ukrzyżowaniu? Może do południowej Francji wraz z Marią Magdaleną i dziećmi? Tak wygląda prawdziwa ewangelia według  www.humanists.net/:

“Gdyby Jezus nie zginął na krzyżu zmuszony by został do ucieczki z Ziemi Świętej. Gdyby władze dowiedziały się że Jezus wciąż żyje, znowu by go ukarały. Gdzie więc mógł się udać? Istnieje wersja o dalszym życiu Chrystusa po ukrzyżowaniu. Krew potomków Jezusa wciąż może przebywać pośród nas!

“Rennes le Château znajduje się u podnóża Gór Peraniese w południowej Francji… młody paryski ksiądz o imieniu  Bérenger Saunière… znalazł cztery pergaminy od których wszystko się zaczęło. Dwa z nich napisane były kodem którego nie mógł rozszyfrować. Saunière zabrał je do Paryża aby poszukać pomocy u ekspertów od kodów i szyfrów wojskowych… Czy to możliwe że zaszyfrowane dokumenty wyjawiły Bérengerowi Saunière to że Chrystus przeżył ukrzyżowanie?” (Oszukańcze Ukrzyżowanie)

W roku 1961 Jan XXIII przywrócił zakon Rycerzy Maltańskich, według rzymsko-katolickiej publikacji w Sodalitium:

“24 czerwca 1961. W tym dniu, podczas święta Jana Chrzciciela, patron Zakonu (i masonerii) Jan XXIII przyjął w Watykanie Rycerzy [Maltańskich] i ku ich wielkiej uciesze publicznie… zatwierdził nową konstytucję Zakonu i elekcję jego Wielkiego Mistrza.” (“The Pope of the Council, część 19: John XXIII and Masonry,” Sodalitium, październik/listopad 1996.)

Papież Jan XXIII przystąpił następnie do uchylenia zakazu wstępowania katolików do masonerii:

“To Jan XXIII zmienił zasady gry, zezwalając protestantom przekonwertowanym na katolicyzm i należącym do masonerii pozostać w strukturach loży. Od tego momentu liczba wspólnych kontaktów znacząco wzrosła… Rządy Jana XXIII zakończyły 100-letnią politykę bezkompromisowości Watykanu jeśli chodzi o relacje Kościół-masoneria, w rezultacie zezwalając na podwójne członkostwo w obu instytucjach…

“…to że masoneria jest stowarzyszeniem w którym znajduje się miejsce dla wszystkich chrześcijan — Jan XXIII i Paweł VI rozumieli doskonale… Le grandi concoranze tra Chiesa e Massoneria (‘Wielkie porozumienia między Kościołem a Masonerią)… nie były porozumieniem między Kościołem a masonerią, lecz porozumieniem między masonerią a Janem XXIII, Pawłem VI i Janem Pawłem II.” (powyżej)

Jan Paweł I

Jan Paweł I

Rok 1978. Jan Paweł I (Albino Luciani) był papieżem jedynie przez 33 dni. Książka Davida Yallopa “W Imię Boga” twierdzi że za jego śmiercią stała loża P2. P2 oznacza Propaganda 2. Co ciekawe, Pierre Plantard de Saint-Clair był “ministrem propagandy” za czasów prezydenta Francji Charlesa DeGaulla, syna rektora jezuickiego uniwersytetu w Paryżu.  Wg. Yallopa kontrolowany przez Rotszyldów Bank Watykański prał pieniądze dla swoich żydowskich braci z mafii Medyceuszy:

“Mówiąc dokładniej, Rycerze Maltańscy, włoska masoneria P2 i spadkobiercy Świętego Cesarstwa Rzymskiego “Zakon Syjonu”, wszyscy byli bezsprzecznie powiązani z hierarchami watykańskimi. Członkowie tych faszystowskich ugrupowań z całego świata znajdują się na najwyższych szczeblach wojska, międzynarodowej polityki i finansjery.

“‘P2’ (Propaganda 2) jest być może najbardziej z nich znana i zawdzięcza swą nazwę machinie propagandowej nazisty Josepha Goebbelsa, która efektywnie wyprała mózgi Niemcom zawierzającym swojej różokrzyżowej, rasistowskiej ideologii która doprowadziła do Holokaustu.

“P2 miała powiązania z mafią i jest bezpośrednio zamieszana w śmierć papieża Jana Pawła I w 1978, jak dowiadujemy się z uznanej książki “W Imię Boga” poważanego żurnalisty Davida Yallopa.

“Jest powszechnie wiadomym że papież Jan Paweł I domagał się rezygnacji oficjeli watykańskich należących do loży P2 i zamieszanych w pranie pieniędzy mafii w Banku Watykańskim. Planował też gruntowne porządki wśród najwyższej  hierarchii Watykanu. Noc później znaleziono go martwego w swoim pokoju z listą imion wyciętych na jego ciele, a następnie pochowany bez żadnej autopsji. Listę imion jednak zachowano – wielu z tych ludzi awansowano później na wyższe stanowiska, wliczając w to biskupa Chicago Paula Marcinkusa zajmującego się inwestycjami Watykanu oraz  ukrywającego się  kiedyś  przed podejrzliwą włoską policją za watykańskimi murami.” (Neo-Nazis)

Papież Jan Paweł II pochodził z Polski, wielowiekowej żydowskiej ostoi będącej centrum kabały i ruchów Baal Szema a także prowincją o specjalnym znaczeniu dla Illuminati. Katolicki artykuł który ujawnił masońskie konotacje Jana Pawła II oraz wpływ Jakuba Franka na jego pontyfikat, opisuje też jak wielkie szkody zadał Kościołowi katolickiemu ruch frankistowski. Autor “Karol, Adam, Jakub” (całość po polsku tutaj – lektura polecana), ojciec Francesco Ricossa łączy Karola Wojtyłę z Adamem Mickiewiczem (1798 – 1855), polskim mesjanistą i osobą cieszącą się w Polsce dużą estymą. Według ojca Ricossa, polscy mesjaniści uważali Polskę za kolejnego Chrystusa, ukrzyżowanego przez i pomiędzy swymi odwiecznymi wrogami, Niemcami i Rosją. Któregoś dnia, jak wierzyli, ich kraj powstanie z martwych tak jak zrobił to Jezus. Do tego czasu ich cierpienie przybierało wręcz mesjanistyczną naturę.  Mickiewicz był też bliskim przyjacielem innego polskiego mesjanisty Andrzeja Towiańskiego (1799-1871), znajdującego się pod silnym wpływem Jakuba Franka.  Towiański wierzył że jest “obciążony nakazem głoszenia końca chrześcijaństwa” a jeden z jego uczniów przepowiedział wybór słowiańskiego papieża który pomoże w realizacji tego celu:

“Co do Towiańskiego, w swojej głębokiej pokorze, uważał się, za trzecie po Napoleonie objawienie Chrystusa, za wybranego przywódcę, który miał powstać z narodu, Polski – na wzór Chrystusowy – męczennicy i odkupicielki. Był on “upojony literaturą mistyczną i okultystyczną: być może był dopuszczony do jakichś tajnych stowarzyszeń” (s. 252). ” Jego system metafizyczny i moralny, antyracjonalistyczny i antyautorytatywny, naznaczony był wpływami Saint-Martina, Swedenborga, Tadeusza Grabianki “, lecz również i niejakiego Jakuba Franka, o którym dalej będzie mowa. Warto zauważyć, że według Towiańskiego na końcu czasów piekło przestanie istnieć. Towiański wywarł duży  wpływ na wielu autorów: m. in. na polskiego poetę Juliusza Słowackiego (1803-1849),który przepowie wybór Papieża  Słowianina, na w/w Mickiewicza, czy modernistycznego pisarza Fogazzaro. To Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego uznał Buttiglione za “mistrzów” Karola Wojtyły.” (“Karol, Adam, Jacob,” M. Abbé Francesco Ricossa, Sodalitium, Numer  48, kwiecień 1999)

Mickiewicz należał do kabalistycznego zakonu Martynistów, był też pod dużym wpływem Anny Katarzyny Emmerich, medium i zakonnicy augustianki  której halucynacje zainspirowały heretycki film Mela Gibsona “Pasja”.

“W 1820 zostaje członkiem innego tajnego towarzystwa–Filaretów, o którym będzie wspominał w trzeciej części Dziadów z 1833 roku. Nie wiem niestety czy Filareci mieli coś wspólnego z lożami masońskimi tak zwanych Filaletów. Jakkolwiek by jednak nie było, te polskie, tajne stowarzyszenia były replikami (a często sojusznikami) tajnych, rosyjskich stowarzyszeń –będących czymś w rodzaju słowiańskiego wolnomularstwa– które dały początek spiskowi dekabrystów. W dekabrystycznym spisku 1825 roku rząd carski rozpoznał rękę masonerii, i to dokładnie dlatego masoneria została w Rosji zdelegalizowana. Przypuśćmy nawet, że owe tajne stowarzyszenia do których należał wówczas młody Mickiewicz nie były masońskie, to jednak pewne spotkanie doprowadziło go do martynizmu: spotkanie z Oleszkiewiczem. ” Nikt nie miał na niego równie silnego wpływu, jak Polak Józef Oleszkiewicz, malarz, mistyk, uczeń  Saint-Martina, który jako pierwszy wtajemniczy Mickiewicza w najgłębsze religijne doświadczenia życiowe”. To właśnie w ten sposób wolterianin Mickiewicz zmienia się w martynistę, z racjonalisty staje się”mistykiem”; w roku 1836 opublikuje Zdania i uwagi , tomik cytatów z dzieł Böhme’a, Anioła Ślązaka i Saint-Martina.

Mickiewicz w masońskiej pozie Ukrytej Dłoni

Mickiewicz w masońskiej pozie Ukrytej Dłoni

“Otóż, postać Saint-Martina stawia nas oko w oko z autentyczną masonerią, a nawet samym judaistycznym kabalizmem! To właśnie w takim ezoterycznym środowisku, na długo przed przystąpieniem do ruchu Towiańskiego, ugrzęzła myśl Mickiewicza “mocno poruszona za czasów jego młodości mistyką tajnych stowarzyszeń, –wyznaje de Lubac– następnie przez Böhme’a, którym zachwycił się w Dreźnie w 1832, przez wizje Fryderyka Wannera, przez Swedenborga, przez Baadera i  przez Saint-Martina, którego dzieł a czytał w Pary ż u w 1833, ale także przez Katarzynę Emmerich (…) oraz przez wielkich mistyków tradycji chrześcijańskiej, Dionizym (którego dzieła planował przetłumaczyć na polski); w tym Mickiewicz przypomina jednak bardziej Józefa de Maistre, który był bliższy źródłom inspiracji ludowych, niż Lamennais’go,  gdyby ów pozostał wiernym katolikiem” (s. 245). Doprawdy, im bardziej de Lubac stara się usprawiedliwić Mickiewicza, tym bardziej– bezwiednie– pogarsza jego sytuację, i to do tego stopnia, że oczywistym staje się miejsce jakie Mickiewicz zajmuje wśród najbardziej niebezpiecznych myślicieli “masońsko-chrześcijańskiego” ezoteryzmu

“Tak więc matka i żona Mickiewicza wywodzi się z żydowskich rodzin frankistowskich, jak to potwierdza biograf Jakuba Franka –Artur Mandel” (Karol, Adam, Jakub – str. 9)

Przyszedłem wyzwolić świat z wszystkich praw i z wszelkich przykazań. Wszystko musi zostać zniszczone, ażeby dobry Bóg się objawił – Jakub Frank

Masońska Ukryta Dłoń (ang.)

Adam Mickiewicz był również kolegą Włocha Giuseppe Mazziniego (1805 – 1872), potężnego masońskiego rewolucjonisty który razem z Żydem Karolem Marksem założył Komunistyczną Międzynarodówkę. Giuseppe Mazzini należał też do Karbonariuszy, następców Bawarskich Illuminatów. Mazzini zjednoczył włoska masonerię w celu złamania dotychczasowej władzy papiestwa i razem ze swoim przyjacielem masonem z USA, Albertem Pikiem (który wysłał Mazziniemu Plan III Wojen Światowych) zjednoczył międzynarodową masonerię aby ostatecznie zniszczyć Kościół.  W “Okultystycznej Teokracji” Edith Starr Miller pisała że Komunistyczna Międzynarodówka chciała niepodległości Polski dla dobra “bractwa żydowskiego” tam żyjącego:

“Na spotkaniu [międzynarodówki] w Londynie w roku 1865, omawiano temat przywrócenia niepodległości dla Polski… oraz to że konferencja musi zająć się sprawą Polski. W roku 1866 odbyło się spotkanie w Genewie… uchwalono kolejną rezolucję dotyczącą polskiej niepodległości…

“Dla ludzi niezaznajomionych z zawiłościami polityki międzynarodowej, tak duże zainteresowanie sprawami Polski wydaje się być czymś bezsensownym. Wszystkie międzynarodowe komitety, powiązane w owym czasie z Młodą Italią której Mazzini był duchowym przewodnikiem a być może nawet jednym z głównych jej założycieli, kontrolowane były przez komitet centralny którego ciałem zarządzającym byli słynni włoscy rewolucjoniści. W komitecie tym znajdowała się też główna władza karbonaryzmu oraz masonerii a także judaizmu który, działając poprzez Mazziniego, Armanda Leviego i Adriano Lemmiego, znalazł w nowo powstającej Międzynarodówce środek do rozpoczęcia rewolucji na obcych ziemiach, oraz centrum agitacji dla rozszerzenia praw i przywilejów ich “żydowskich braci” w Polsce, która w owym czasie posiadała największą populację żydowską na świecie. Z tego powodu Międzynarodówka stała się później jego [judaizmu] najpotężniejszym agentem i prześladowcą narodów, służącym międzynarodowej elicie żydowskiej.” (str. 492)

Protokół 17 Mędrców Syjonu mówi o planie Zakonu Syjonu dla zniszczenia Kościoła katolickiego poprzez jego infiltrację przez agentów i prowokatorów. W pierwszym etapie należy skorumpować duchowieństwo – etap ten został zakończony i  dzisiaj zbieramy jego zgniły owoc – w drugim zaś rozpocząć kampanię zniesławiającą, prezentującą Kościół katolicki jako organizację nie-żydowską kierowaną przez pedofili.

“Postaraliśmy się już zdyskredytować duchowieństwo gojów i w ten sposób uniemożliwić posłannictwo jego, które obecnie mogłoby nam bardzo przeszkadzać. Wpływy duchowieństwa maleją z dniem każdym.

§ 3. Wolność sumienia

Wolność sumienia jest teraz głoszona wszędzie, a więc lata jedynie dzielą nas od chwili zupełnego upadku chrześcijaństwa. Z innymi wyznaniami damy sobie radę jeszcze łatwiej lecz mówić o tym byłoby przedwcześnie. Klerykalizm i klerykałów ujmiemy w takie karby, żeby ich wpływy zwróciły się w kierunku odwrotnym do ich ruchu poprzedniego.” (Protokół XVII, 2-3)

Papież Jan Paweł II był pierwszym papieżem który odwiedził żydowską synagogę, gdzie modlił się wraz z głównym rabinem Rzymu będącym pod takim wrażeniem otwartości umysłu papieża, że sam przeszedł na katolicyzm i zmienił swe imię i nazwisko na Eugenio Pacelli, na cześć Piusa XII. Watykan pod rządami Jana Pawła II zacieśnił też więzy dyplomatyczne z Izraelem. Jest też chwalony za zakończenie 2000-letniego okresu wrogości i nieufności między chrześcijanami a Żydami. 17 stycznia 2002 roku obecny rabin Rzymu odbył specjalne spotkanie z watykańskimi kardynałami. 17 stycznia 681 roku Sigisbert IV, syn króla Dagoberta, znany też jako “Plant-Ard”, znalazł schronienie przed siepaczami Karolingów w zamku Rennes-le-Chateau. (Dla uczczenia tego wydarzenia dzień 17 stycznia jest dniem wyboru Wielkiego Mistrza Zakonu Syjonu) Kardynałowie bez słowa sprzeciwu wysłuchali przemówienia rabbiego Di Segnisa dotyczącego nadchodzącego ustanowienia Praw Noego:

“17 stycznia 2002 roku w Rzymie, w auli Głównego Rzymskiego Seminarium, odbyło się spotkanie zorganizowane przez diecezję rzymską w ramach Dnia Dialogu między Żydami a Chrześcijanami. Kościół reprezentowany był przez kardynała Jorge Marie Mejie i monsinior Rino Fisichelle, stronę żydowską reprezentowali zaś rabbi Elio Toaff oraz główny rabin Rzymu…

“Rabbi Di Segni…wyjaśniał [7 przykazań których muszą przestrzegać wszyscy potomkowie Noego]:

“Owe zasady to: obalenie wszelkich religii z wyjątkiem monoteizmu, zakaz bałwochwalstwa, nakaz sformowania trybunałów, zakaz zabijania, kradzieży, kazirodztwa oraz jedzenia mięsa pozyskanego z żywych zwierząt.

“…Główna uwaga rabina skupia się na pierwszym przykazaniu, to jest monoteizmie: “Co do kultu monoteistycznego… Czyż judaizm, chrześcijaństwo i islam nie są nazywane w języku potocznym “trzema głównymi religiami monoteistycznymi?” Rzeczywiście, Di Segni nie ma problemu z uznaniem muzułmanów za prawdziwych a nawet obrzezanych monoteistów. Lecz w przypadku chrześcijan, pojawiają się u niego wątpliwości…

Chrześcijanie: monoteiści czy bałwochwalcy?

“W tym momencie Di Sergi — będący autorem nowego wydania Toledot Jeszu (pod nowym tytułem: Il Vangelo del Ghetto [Ewangelia z Getta], przy czym Toledot Jeszu jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych legend żydowskich obrażających postać Jezusa — zaczyna mówić przy duchownych zupełnie otwarcie:

“Doszliśmy do momentu w którym wymagane jest wyjaśnienie żydowskiej teologii, która w temacie monoteizmu i tego jak postrzegany jest on przez chrześcijaństwo, zmusza nas do debaty nad problemem głównym. Pytanie brzmi czy pogląd na boskość Jezusa jest zgodny (dla Żydów absolutnie nie jest) z konceptem monoteizmu.

“Innymi słowy: Żyd który zostanie chrześcijaninem, czyli zawierzy w boskość Jezusa, musi porzucić monoteizm na rzecz bałwochwalstwa. Czy to samo można powiedzieć o nie-Żydzie? Czy wiara w boskość Jezusa jest bałwochwalstwem, pogwałceniem pierwszego przykazania Noego? Rabbi Di Segni radzi:

“‘Jak można było się spodziewać po żydowskiej teologii, odpowiedź nie jest jednomyślna: niektórzy mówią że nie, inni stawiają pewne warunki. Jednak w powszechnej opinii chrześcijanin nie znajduje się na ścieżce zbawienia, gdyż jest winny grzechu bałwochwalstwa.

Gdzie Di Segni jest nieprecyzyjny – kara śmierci dla nie-monoteistów (czyli również chrześcijan)

“Di Segni stwierdza: “Jeśli przyjmiemy Prawa Noego dosłownie, odnosiłoby się to [kara śmierci] do wszystkich jako przykład dla dzieci Noego. Kara śmierci odstraszałaby przed kultem dziwnych – wg. monoteizmu- bogów.” (559)

[Słowa rabina Di Segniego pasują do fragmentu Objawień św. Jana 20:4: „… widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże (…)”

“Rabin na tym nie kończy.

Propozycja Di Segni

“Chrześcijanie muszą przyznać że Żydzi, przez fakt że są narodem wybranym, a także z powodu ich znajomości i przestrzegania Tory, posiadają własną drogę zbawienia odpowiednią dla nich, w której Jezus nie jest potrzebny.”

“Di Segni wie że prosi chrześcijan o niemożliwe i właśnie dlatego o to prosi. Uznanie że człowiek, nawet jeden człowiek, jedna dusza, nawet jeden z nas, nie potrzebuje Jezusa – oznacza de facto wyrzeczenie się Jezusa. Chciałby by chrześcijanie odrzucili znienawidzoną (przez niego) boskość Jezusa.

„Jest to płonna nadzieja ze strony Di Segniego.  Jak mówi boska obietnica: „Bramy piekieł jej nie przemogą”. Lecz nie było to tak szalone jakby się na początku wydawało. Efektem tego spotkania było ‚magisterium’ Jana Pawła II w którym zwrócił uwagę na nieodwołalny charakter wybranego narodu żydowskiego (…) Kardynał Lustiger który według doktryny rabinicznej w pełni zasługuje na śmierć, wyraził swoje zdanie nie odbiegające zbyt daleko od tez rabina Di Segniego: „Żydowska wiara tak samo jak i chrześcijańska jest powołaniem od Boga… powołaniem Izraela jest przyniesienie gojom światła… Taką mam nadzieję i wierzę że chrześcijaństwo jest środkiem do osiągnięcia tego celu.’ (Agence télégraphic juive, nr. 2649 4/2/81. (Sodalitium nr. 39, str. 15, Le problème des marranes [Problem Marranów] Marranos], autor:  ojciec Nitoglia).”  (559)

Kardynał Jean-Marie Lustiger –– członek Kolegium Kardynalskiego, powiernik Jana Pawła II, uznawany w przeszłości za głównego kandydata na jego następce — mówił że jest dumny ze swoich żydowskich korzeni. Gdy został arcybiskupem Paryża powiedział: “Urodziłem się Żydem i takim zostanę, nawet jeśli nie będzie się to podobać wielu ludziom. Wg. mnie powołaniem Izraela jest przyniesienie gojom światła. Taką mam nadzieję i wierzę że chrześcijaństwo jest środkiem do osiągnięcia tego celu.” Przez słowo “Izrael” kardynał rozumie Żydów. Przez “chrześcijaństwo” – swój odstępczy Kościół.

 

A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu.  A na jej czole wypisane imię – tajemnica: “Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi

 

“Aktor grający rolę Jezusa w kontrowersyjnej “Pasji” na audiencji u papieża w poniedziałek (15 marca, 2004) – potwierdza Watykan.”  (BBC News)

 

Kartel Rezerwy Federalnej: Osiem rodzin.

Czterej jeźdźcy systemu bankowego (Bank of America, JP Morgan Chase, Citigroup i Wells Fargo) są właścicielami Exxon Mobil, Royal Dutch/Shell, BP i Chevron Texaco; wspólnie z Deutsche Bank, BNP, Barclays i innymi europejskimi bankowymi molochami. Jednak ich monopol w globalnej gospodarce nie kończy się na ropie. Z raportu 10K amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych są oni również posiadaczami wszystkich największych korporacji Fortune 500 (pięciuset największych korporacji świata).

Kim więc są posiadacze udziałów w tych bankach?

Te informacje są dość dobrze strzeżone. Moje zapytania skierowane do agencji regulujących bankowość dotyczące właścicieli akcji 25 największych amerykańskich banków uzyskały status w ramach ustawy o wolności dostępu do informacji, zanim zostały oddalone ze względu na ustawę o „bezpieczeństwie narodowym”. To raczej ironiczne, ponieważ wielu akcjonariuszy tych banków rezyduje w Europie. Najważniejszym powiernikiem majątku międzynarodowych oligarchów posiadających holdingi bankowe jest US Trust Corporation – założony w 1853 roku, będący obecnie w posiadaniu Bank of America. Ostatnim dyrektorem US Trust Corporation i honorowym członkiem zarządu był Walter Rothschild. Inni dyrektorzy to: Daniel Davison z JP Morgan Chase, Richard Tucker z Exxon Mobil, Daniel Roberts z Citigroup i Marshall Schwartz z Morgan Stanley. [2]

J. W. McCallister człowiek branży naftowej, posiadający koneksje z rodziną królewską Arabii Saudyjskiej napisał w książce „The Grim Reaper”, że informacje jakie zdobył od arabskich bankierów mówią o tym iż 80% udziałów w Nowojorskim Banku Rezerwy Federalnej należy do ośmiu rodzin z których cztery rezydują w USA. Są to: Goldman Sachs, Rockefellerowie, Lehman i Kuhn Loeb z Nowego Yorku; Rotszyldowie z Paryża i Londynu; Warburgowie z Hamburga; Lazardowie z Paryża; i Israelscy Moses Seifs z Rzymu.

Biegły księgowy Thomas D. Schauf potwierdza twierdzenia McCallistera dodając, iż ich banki kontrolują wszystkie 12 oddziałów Banku Rezerwy Federalnej. Wymienił tu takie banki jak; N.M. Rothschild z Londynu, Rothschild Bank z Berlina, Warburg Bank z Hamburga, Warburg Bank z Amsterdamu, Lehman Brothers z Nowego Jorku, Lazard Brothers z Paryża, Kuhn Loeb Bank z Nowego Jorku, Israel Moses Seif Bank z Włoch, Goldman Sachs z Nowego Jorku i JP Morgan Chase Bank z Nowego Jorku. Schauf wylicza Williama Rockefellera, Paula Warburga, Jacoba Schiffa i Jamesa Stillmana jako osoby posiadające duże udziały w FED-zie. [3] Schiffowie są ludźmi z wewnątrz Kuhn Loeb. Stillmanowie są ludźmi z wewnątrz Citigroup, którzy wżenili się w klan Rockefelerów na przełomie XIX i XX wieku.

Eustace Mullins doszedł do tych samych wniosków w swojej książce „The Secrets of the Federal Reserve” (Sekrety rezerwy federalnej), w której pokazuje koneksje łączące FED z jego bankami członkowskimi z rodzinami Rotszyldów, Warburgów, Rockefelerów i innych. Nie będzie przesadnym twierdzenie iż kontrola sprawowana przez te bankowe rodziny wywiera wpływ na całą światowa ekonomię, będąc jednocześnie celowo ukrytą przed opinią publiczną. Ich korporacyjne mediowe ramię banalizuje wszelkie fakty na ich temat określając je jako teorie konspiracyjne. Jednak fakty pozostają faktami.

Dom Morgana (The House of Morgan).
Bank rezerwy Federalnej powstał w 1913 roku, tego samego roku zmarł potomek amerykańskiej bankowości Pierpont Morgan i w tym samym czasie powstała Fundacja Rockefellera. Dom Morgana przewodniczył amerykańskim finansom na Wall Street. Był tez quasi bankiem centralnym USA od 1838, kiedy to George Peabody założył go w Londynie.

morgan. liga

morgan. liga

Peabody był partnerem w interesach Rothschildów. W 1952 roku badacz FEDu Eustace Mullins wysunął przypuszczenie, że Morganowie byli niczym innym jak agentami Rotschildów. Mulilins napisał, że Rothschildowie, ” … preferowali działać anonimowo w USA za fasadą J.P Morgan & Company.” [5]
Autor Gabriel Kolko powiedział, „Działania Morganów w 1895 – 1896 sprzedając amerykańskie obligacje złota w Europie były oparte na sojuszu z Rothschildami”. [6]

Macki finansowej ośmiornicy Morganów szybko oplotły cały świat. Morgan Grenfell pracował w Londynie. Morgan et CE osiadł w Paryżu. Kuzyn Rotschildów Lambert założył Drexel & Company w Filadelfii. Dom Morgana obsługiwał rodziny Astorów, DuPontów, Guggenheimów, Vanderbiltsów i Rockefellerów. Finansował firmy AT&T, General Motors, General Electric i DuPont.

Podobnie jak banki Rotchschildów w Londynie Dom Morgana stał się częścią struktury władzy w wielu krajach. W 1890 roku Dom Morgana pożyczał pieniądze dla Centralnego banku w Egipcie, finansując rosyjskie koleje, upłynniał obligacje brazylijskich prowincji, sponsorował też argentyński projekt robót publicznych. Recesja w 1893 roku wzmocniła siłę Morganów. W tamtym czasie Morgan uratował też rząd USA przed bankową paniką, tworząc konsorcjum dla poparcia rezerw budżetowych wysyłając na ten cel złoto Rothschildów o wartości 62 milionów dolarów. [7]

Morgan był siłą napędową stojącą za ekspansją Stanów Zjednoczonych, finansując i kontrolując koleje West-bound poprzez zaświadczenia trustowe uprawniające do głosowania. W 1879 roku Cornelius Vanderbilt’s Morgan sfinansował Koleje Centralne Nowego Jorku dając preferencyjne stawki przewozowe dla Johna D. Rockefellera zapoczątkowując w ten sposób monopol Standart Oil i cementując tym samym współpracę między Rockefellerami i Morganami.

Od tego momentu Dom Morgana znalazł się pod kontrolą Rothschildów i Rockefellerów. W artykule z New York Herald „Król kolei stworzył gigantyczny Trust” J. Pierpont Morgan, który stwierdził iż”współzawodnictwo jest grzechem” teraz radośnie wyznał „Pomyśl o tym. Cała konkurencja kolejowa podporządkowana została kontroli około 30 ludzi”. [8]

Morgan i bankierzy Edwarda Harrimana, Kuhn Loeb trzymali monopol kolejowy, podczas gdy bankowe dynastie Lehman, Goldman Sachs i Lazard przyłączyli się do Rockefellerów kontrolując bazę przemysłową USA. [9]

W 1903 roku osiem rodzin powołało fundusz bankowy. Banjamin Strong bankier tego funduszu był pierwszym gubernatorem Rezerwy Federalnej Nowego Jorku. W 1913 siły ośmiu rodzin połączyły się w sensie dyplomatycznym i militarnym. W przypadku gdy ich zagraniczne pożyczki były by nie spłacane, mogli użyć US Marines do odebrania swoich długów. Morgan Chase i Citibank stworzyli międzynarodowy syndykat kredytowy.

Dom Morgana miał bardzo dobre stosunki z Brytyjskim Domem Winsdorów i włoskim Domem Savoy. Kuhn Loeb, Warburgowie, Lehman, Lazardowie, Israel Moses Seif i Goldman Sachs mieli również bliskie związki z europejskimi monarchami. W 1985 roku Morgan kontrolował przepływ złota wpływającego i wypływającego z USA. Pierwsza amerykańska fala fuzji została wypromowana przez bankierów w momencie gdy przejęcia takie były jeszcze w powijakach. W 1897 roku odbyło się sześćdziesiąt dziewięć przemysłowych fuzji. W 1899 było ich już tysiąc dwieście. W 1904 roku John Moody – założyciel Moody’s Investor Services – powiedział, że było by niemożliwym mówić o interesach Rockefellerów i Morganów jako czymś oddzielnym. [10]

Publiczna nieufność zaczęła się rozprzestrzeniać. Wielu ludzi uważało tych ludzi za zdrajców pracujących dla europejskich zleceniodawców. Standard Oil Rockefelera, US Steel Andrewa Carnegie i koleje Edwarda Harrimana były wszystkie finansowane przez bankierów Jacoba Schiffa i Kuhna Loeba, którzy blisko pracowali z Rothschildami.

Kilka zachodnich państw zakazało wstępu dla tych bankierów. Populistyczny kaznodzieja William Jennings Bryan był trzykrotnie nominowany na prezydenta w okresie 1896 – 1908. Głównym elementem jego anty-imperialistycznej kampanii było to, iż jego zdaniem Ameryka wpadła w pułapkę”finansowej niewoli kapitału Brytyjskiego”. Teddy Roosevelt pokonał Bryana w 1908 roku, jednak mimo tego pod wpływem rozprzestrzenienia się tego populistycznego ferworu był zmuszony do wydania ustawy Sherman Anti-Trust Act. Następnie wziął się za standard Oil Trust.

W 1912 roku miały miejsce przesłuchania Pujo, zwracające uwagę na koncentracje siły w rękach Wall Street. W tym samym roku Edward Harriman sprzedała znaczne udziały w New York’s Guaranty Trust Bank, J.P. Morganowi, tworząc Morgan Guaranty Trust. Sędzia Louis Brandeis przekonał Prezydenta Woodrowa Wilsona do wdrożenia ustawy Clayton Anti-Trust Act, która została uchwalona w 1914 roku. Jack Morgan syn i następca J. Pierponta odpowiedział wzywając swoich klientów Remington i Winchester do zwiększenia produkcji broni. Twierdził, że Ameryka potrzebuje wkroczyć na ścieżkę pierwszej wojny światowej. Namówiony przez Carnegie Foundation i innych oligarchów Wilson przystał na tą sugestię. W ‚America Goes to War’ Charles Tansill pisał, „Jeszcze przed starciami wojsk francuska firma Rothschildów dała znać firmie Morgan & Company w Nowym Yorku sugerując pożyczkę o wartości 100 milionów dolarów, z której znaczna część miała być zostawiona w USA na zakup amerykańskich towarów przez Francję”.

Dom Mogana finansował połowę wojennych wysiłków USA otrzymując w tym czasie prowizje na finansowanie podwykonawców takich jak; General Electric, Du Pont, US Steel, Kennecott i ASARCO. Wszystkie te firmy były klientami Domu Morgana. Morgan finansował również brytyjską wojnę burską w Południowej Afryce jak i wojnę francusko-pruską. W 1919 Konferencja Pokojowa w Paryżu była prowadzona pod przewodnictwem Mogana, który doprowadził do odbudowy Niemiec i krajów alianckich.

W 1930 roku populizm powrócił do Ameryki po tym jak Goldman Sachs, Lehman Bank i inni zarobili na krachu 1929 roku. [12] Prezes Izby Bankowej Louis McFadden wyraził się tymi oto słowami o wielkiej depresji, „To nie był przypadek. To było starannie zaplanowane zdarzenie… Międzynarodowi bankierzy starali się doprowadzić nas do stadium rozpaczy tak aby mogli objawić się potem jako władcy nas wszystkich”.

Senator Gerald Nye przewodniczył dochodzeniu prowadzonemu w 1936 roku. Nye doszedł do wniosku, że Dom Morgana wciągnął USA w Pierwszą Wojnę Światową po to aby zabezpieczyć kredyty i stworzyć dynamicznie rozwijający się przemysł zbrojeniowy. Nye stworzył później dokument zatytułowany ‘Następna Wojna’, gdzie cynicznie odnosił się do „starych bogiń demokratycznych sztuczek” poprzez które Japonia może być użyta jako wabik dla wciągnięcia USA w drugą Wojnę Światową.

W 1937 roku Sekretarz Harold Ickes ostrzegał o wpływie „60 amerykańskich rodzin”. Historyk Ferdinand Lundberg napisał później książkę o tym samym tytule. Sędzia sądu najwyższego William O. Douglas powiedział „W obecnych czasach wpływ Morganów… jest najbardziej szkodliwą rzeczą dla przemysłu i finansów”. Jack Morgan odpowiedział na to nagabując USA do drugiej wojny światowej. Morgan miał bliskie stosunki z rodzinami Iwasaki i Dan – dwoma najbogatszymi klanami w Japonii będącymi właścicielami firm Mitsubishi i Mitsui od czasu gdy wyłoniły się z linii siedemnastowiecznych shogunów. Kiedy Japonia najechała Mandżurię wyżynając chińskich chłopów w Nankinie, Morgan zbagatelizował ten fakt. Morgan miał też bliskie związki z włoskim faszystą Benito Mussolinim w czasie gdy Niemiec Dr. Hjalmer Schacht był współpracownikiem banku Morgana podczas drugiej wojny światowej. Po wojnie przedstawiciele Morgana spotkali się z Schachtem w Banku rozrachunków międzynarodowych (Bank of International Settlements – BIS) w Bazylei w Szwajcarii.

[1] 10K Filings of Fortune 500 Corporations to SEC. 3-91
[2] 10K Filing of US Trust Corporation to SEC. 6-28-95
[3] “The Federal Reserve ‘Fed Up’. Thomas Schauf. http://www.davidicke.com 1-02
[4] The Secrets of the Federal Reserve. Eustace Mullins. Bankers Research Institute. Staunton, VA. 1983. p.179
[5] Ibid. p.53
[6] The Triumph of Conservatism. Gabriel Kolko. MacMillan and Company New York. 1963. p.142
[7] Rule by Secrecy: The Hidden History that Connects the Trilateral Commission, the Freemasons and the Great Pyramids. Jim Marrs. HarperCollins Publishers. New York. 2000. p.57
[8] The House of Morgan. Ron Chernow. Atlantic Monthly Press NewYork 1990
[9] Marrs. p.57
[10] Democracy for the Few. Michael Parenti. St. Martin’s Press. New York. 1977. p.178

liga , rotschild

liga , rotschild

Dom Rockefellera.
BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych) jest najpotężniejszym bankiem na świecie, jest globalnym bankiem centralnym dla ośmiu rodzin, które kontrolują prywatne banki centralne w niemal wszystkich zachodnich państwach i krajach rozwijających się. Pierwszym prezydentem BIS był bakier Rockeffelerów Gates McGarrah – wysoki urzędnik w Chase Manhattan i Banku Rezerwy Federalnej. McGarrah był dziadkiem byłego dyrektora CIA Richarda Helmsa. Rockeffelerowie tak samo jak Morganowie mieli ścisłe więzi z Londynem. David Icke napisał w „Children of the Matrix”, że Rockefelerowie i Morganowie byli zaledwie „gońcami” służącymi Europejskim Rothschildom. [14] BIS jest w posiadaniu Rezerwy Federalnej, Banku Angli, Banku Wloch, Banku Kanady, Narodowego Banku Szwajcarii, Banku centralnego Holandii, Bundesbanku i banku Francji.

Historyk Carroll Quigley napisał w swojej epickiej książce „Tragedy and Hope” że BIS był częścią planu „stworzenia światowego systemu kontroli finansowej trzymanego w prywatnych rękach będącego w stanie zdominować system polityczny każdego kraju i gospodarki światowej jako całości. Ten system miał być kontrolowany w feudalny sposób poprzez banki centralne działające wspólnie, poprzez tajne porozumienia przedkładane na częstych prywatnych spotkaniach i konferencjach.”

Rząd USA żywił tradycyjną nieufność dla BIS, nieskutecznie lobbując za jego upadkiem po 1944 roku na konferencji w Bretton Woods. Zamiast tego siła ośmiu rodzin została jedynie zwiększona – poprzez stworzenie porozumienia Bretton Woods, kreacji IMFu i Banku Światowego. Amerykańska Rezerwa Federalna przejęła jedynie część udziałów w BIS w sierpniu 1994 roku.[15]

BIS posiada co najmniej 10% rezerw pieniężnych w co najmniej 80 bankach centralnych na całym świecie, IMF-ie i jak i innych instytucjach. Służy jako agent finansowy dla umów międzynarodowych, zbiera informacje na temat światowej gospodarki, służy również jako pożyczkodawca ostatniej instancji zapobiegając globalnej finansowej zapaści.

BIS promuje program kapitalistycznego faszyzmu. Udzielił kredytu pomostowego Węgrom w 1990 roku aby zapewnić prywatyzacje w tym kraju. Służył jako kanał finansowy dla ośmiu rodzin sponsorując Adolfa Hitlera poprzez człowieka Warburga -J. Henryego Schroedera i Bank Mendelsohna z Amsterdamu. Wielu badaczy twierdzi również, iż BIS jest również pralnią brudnych pieniędzy pochodzących z narkotyków.[16]

Nie jest przypadkiem, że siedziba BIS znajduje się w Szwajcarii, ulubionym miejscu przechowywania bogactw globalnej arystokracji, jest również siedzibą P-2 włoskiej masonerii Alpina Lodge jak i siedzibą organizacji Międzynarodowych Nazistów. Inne instytucje kontrolowane przez osiem rodzin to Światowe Forum Ekonomiczne. Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Międzynarodowa Konferencja Monetarna i Światowa Organizacja Handlu.

Bretton Woods był dobrodziejstwem dla ośmiu rodzin. IMF i Bank Światowy były centralnym punktem”nowego porządku świata”. W 1944 roku Morgan Stanley po raz pierwszy upłynnił obligacje Banku Światowego i First Boston. Francuska rodzina Lazardów stała się bardziej zaangażowana w interesy Domu Morgana. Lazard Freres – największy francuski bank inwestycyjny – należał do rodzin Lazard i David-Weill potomków starych genueńskich bankierów reprezentowanych przez Michelle Davive. Ostatnim prezesem i dyrektorem generalnym Citigroup był Stanford Weill.

W 1968 roku Morgan wprowadził Euro-Clear, bank z siedzibą w Brukseli, który był systemem rozliczeń bankowych papierów wartościowych eurodolara. Było to pierwsze tak zautomatyzowane przedsięwzięcie. Niektórzy zaczęli nawet nazywać Euro-clear “Bestią”. Bruksela służyła również jako siedziba nowego Europejskiego Banku Centralnego i NATO.

W 1973 roku oficjele Morgana spotkali sie w tajemnicy na Bermudach aby wskrzesić stary Dom Morgana na dwadzieścia lat przed uchyleniem ustawy Glass Steagal. Morganowie i Rockefellerowie doprowadzili wtedy do wprowadzenia Merrill Lynch do wielkiej piątki amerykańskiej bankowości inwestycyjnej. Merrill jest obecnie częścią Bank of America.

John D. Rockefeller użył swojego naftowego bogactwa do nabycia Equitable Trust, które wchłonęło kilka dużych banków i korporacji do 1920 roku. Wielka Depresja pomogła skonsolidować siłę Rockefellerów. Ich Chase Bank połączył się z Manhattan Bank należącym do rodziny Kuhn Loeb tworząc tym samym Chase Manhattan, cementując długo trwające stosunki rodzinne miedzy dwoma rodami. Kuhn-Loeb i Rotschlidowe finansowali poszukiwania ropy przez Rockefellerów tak aby ci mogli stać sie naftowymi potentatami. National City Bank z Cleveland dostarczył Johnowi D. pieniędzy potrzebnych do rozpoczęcia monopolizacji przemysłu naftowego. W latach 1870, kiedy to Rockefellerowie uzyskali osobowość prawną jako Standard Oil z Ohio. Podczas przesłuchania w kongresie, National City Bank z Cleveland został uznany za jeden z trzech banków na terenie USA należących do Rotschildów. [17]

Jednym z partnerów Standard Oil był Edward Harkness, którego rodzina kontrolowała Chemical Bank. Kolejnym partnerem był James Stillman, którego rodzina kontrolowała Manufacturers Hanover Trust. Oba banki połączyły się pod parasolem JPMorgan Chase. Dwie córki Jamesa Stillmana wyszły za mąż za dwóch synów Williama Rockefellera. Dwie Rodziny kontrolują również dużą część City Group. [18]

W biznesie ubezpieczeniowym Rockefellerowie kontrolują Metropolitan Life, Equitable Life, Prudential i New York Life. Bank Rockefellerów kontroluje 25% wszystkich aktywów 50 największych amerykańskich banków komercyjnych i 30% wszystkich aktywów 50 największych firm ubezpieczeniowych [19]. Pierwsze firmy ubezpieczeniowe w USA były założone przez masonów poprzez ich Woodman’s of America – grającego główną role na Bermudach w praniu brudnych pieniędzy z narkotyków.

Firmy znajdujące się pod kontrolą Rockefellerów to; Exxon Mobil, Chevron Texaco, BP Amoco, Marathon Oil, Freeport McMoran, Quaker Oats, ASARCO, United, Delta, Northwest, ITT, International Harvester, Xerox, Boeing, Westinghouse, Hewlett-Packard, Honeywell, International Paper, Pfizer, Motorola, Monsanto, Union Carbide i General Foods.

Fundacja Rockefellerów ma silne powiązania finansowe z fundacjami Carnegie i Forda. Inne filantropijne przedsięwzięcia Rockefellerów to: Rockefeller Brothers Fund, Rockefeller Institute for Medical Research, General Education Board, Rockefeller University i Uniwersytet Chicagowski – który kształci stały strumień ekonomistów – apologetów międzynarodowego kapitału takich jak Milton Friedman.

Rodzina Rockefellerów posiada budynek 30 Rockefeller Plaza i Rockefeller Center, gdzie świeca się choinki każdego roku na święta. David Rockefeller był zaangażowany przy budowie wież World Trade Center. Głównym domem Rockefellerów jest ogromny kompleks będący częścią stanu Nowy Jork znany jako Pocantico Hills. Posiadają również 32 pokojowy Avenue duplex w Manhattanie, rezydencje w Waszyngtonie, DC, ranczo Monte Sacro Ranch w Wenezueli, plantacje kawy w Ekwadorze, kilka farm w Brazylii, nieruchomości w Seal Harbor i miejscowości wypoczynkowe na Karaibach, Hawajach i Puerto Rico. [20]

Rodziny Dulles i Rockefeller są spokrewnione. Allen Dulles stworzył CIA wspierał nazistów, zatuszował też sprawę zabójstwa Kenediego dzięki Komisji Warrena, dobił również targu z Bractwem Muzułmańskim do tworzenia kontrolowanych zabójców [21] Brat John Foster Dulles przewodniczył lewemu Goldman Sachs trust przed krachem giełdy w 1929 roku. Pomógł też swojemu bratu w obaleniu rządów w Iranie i Gwatemali. Oboje byli członkami Skull & Bones, Council on Foreign Relations (CFR) jak i masonami 33 stopnia [22]

Rockefellerowie odegrali kluczową role w formowaniu depopulacyjnie zorientowanego Klubu Rzymskiego w ich rodzinnej posiadłości Bellagio we Włoszech. Ich nieruchomość w Pocantico wydała na świat Komisję Trójstronną. Rodzina jest głównym krzewicielem ruchu Eugenicznego który spłodził takich ludzi jak Hitler, jest również zaangażowana w badania nad klonowaniem człowieka i obecnej obsesji USA czyli badaniami nad DNA.

John Rockefeller Jr. stał na czele the Population Council do swojej śmierci [23]. Jego syn-imiennik, jest senatorem w stanie West Virginia. Brat Winthrop Rockefeller był porucznikiem gubernatorem w stanie Arkansas dalej pozostając najbardziej wpływowym człowiekiem tego stanu. W październiku 1975 roku podczas wywiadu z Playboyem wiceprezydent Nelson Rockefeller który był również Gubernatorem Nowego Jorku zamanifestował protekcjonalizm jakim wykazuje się jego rodzina.”Jestem wielkim zwolennikiem planowania ekonomicznego, społecznego, politycznego, militarnego jak i totalnego światowego planowania”.

Jednak z wszystkich braci Rockefellerów to David Rockefeller Założyciel Komisji Trójstronnej i prezes Banku Chase Manhattan jest tym który rozprzestrzenił faszystowską politykę swojej rodziny na globalną skalę. Bronił Szacha Iranu, Południowo Afrykański aparthaid i Chilijską juntę Pinocheta. Był największym finansistą CFR, TC (podczas wojny w Wietnamie) i Komitetu do spraw skutecznego trwałego pokoju w regionie Azji – bajecznego kontraktu dla tych którzy żyli poza konfliktem.

liga

liga


Nixon poprosił go aby został Sekretarzem Skarbu, lecz Rockefeller odrzucił tą posadę wiedząc, że jego władza będzie bez niej znacznie większa. Autor Gary Allen napisał, że w 1973 roku „David Rockefeller spotkał się z szefami dwudziestu siedmiu krajów włączając w to władców Rosji I komunistycznych Chin”.
W latch 1975 Nugan Bank (Bank CIA) dokonał zamachu przeciwko australijskiemu premierowi Goughowi Whitlamsowi, jego brytyjski następca Malcolm Fraser udał się wtedy do USA gdzie spotkał się Geraldem Fordem po naradzie z Davidem Rockefellerem. [24]

[11] Chernow
[12] The Great Crash of 1929. John Kenneth Galbraith. Houghton, Mifflin Company. Boston. 1979. p.148
[13] Chernow
[14] Children of the Matrix. David Icke. Bridge of Love. Scottsdale, AZ. 2000
[15] The Confidence Game: How Un-Elected Central Bankers are Governing the Changed World Economy. Steven Solomon. Simon & Schuster. New York. 1995. p.112
[16] Marrs. p.180
[17] Ibid. p.45
[18] The Money Lenders: The People and Politics of the World Banking Crisis. Anthony Sampson. Penguin Books. New York. 1981
[19] The Rockefeller File. Gary Allen. ’76 Press. Seal Beach, CA. 1977
[20] Ibid
[21] Dope Inc.: The Book That Drove Kissinger Crazy. Editors of Executive Intelligence Review. Washington, DC. 1992
[22] Marrs.
[23] The Rockefeller Syndrome. Ferdinand Lundberg. Lyle Stuart Inc. Secaucus, NJ. 1975. p.296
[24] Marrs. p.53

Były nazistowski bank rządzi globalną ekonomią.

liga, bis

liga, bis


BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych) został założony w 1930 roku przez gubernatora Banku Anglii, Montague Normana i jego niemieckiego kolegę Hjalmar-a Schacht-a, który później został ministrem finansów Adolfa Hitlera.

Bank został założony w celu ułatwienia przekazów pieniężnych związanych z niemieckimi reparacjami wynikającymi z traktatu wersalskiego, ale już na początku drugiej wojny światowej, BIS w dużej mierze był kontrolowany przez głównych nazistowskich urzędników. Ludzi takich jak Walter Funk, który był mianowany na ministra propagandy hitlerowskiej w 1933 roku, zanim został ministrem gospodarki. Kolejnym dyrektorem BIS w tym okresie był Emil Puhl, który jako dyrektor i wiceprezes Banku Rzeszy w Niemczech był odpowiedzialny za kontrolę nazistowskiego złota. Zarówno Funk jak i Puhl zostali skazani w procesie norymberskim za zbrodnie wojenne.

Inni dyrektorzy BIS to Herman Schmitz, dyrektor IG Farben, którego spółka odpowiedzialna była za min produkowane cyklonu B, gazu stosowanego w hitlerowskich komorach gazowych służącego do zabijania żydów i dysydentów politycznych, w czasie Holokaustu. Podczas drugiej wojny światowej, IG Farben współpracował ze Standard Oil Co. Johna D. Rockefeller-a.
Kolejny to Baron von Schroeder, właściciel JHStein Bank, banku który przetrzymywał depozyty gestapo.

W książce “Trading With The Enemy, How the Allied multinationals supplied Nazi Germany throughout World War Two” opisano jak międzynarodowe siły podczas konferencji Bretton Woods w lipcu 1944 r. chciały zlikwidować Bank Rozrachunków Międzynarodowych, ponieważ wspierał wykradnie majątków w krajach okupowanych przez hitlerowskie Niemcy. Norwegia wezwała do likwidacji banku i była popierana przez Harryego Dexter Whitea, amerykańskiego sekretarza skarbu i Henryego Morgenthau, ale BIS przetrwał mimo oczywistych powiązań z nazistami.

bis, liga

bis, liga

Higham pisze, że BIS stał się: „ścieżką dla transferów funduszy amerykańskich i brytyjskich płynących do Hitlera by pomóc mu budować maszynę wojenną”. Minister finansów Hjalmar Schacht, określił zadanie banku jako „instytucji, która zachowa kanały komunikacji i porozumienia między przywódcami świata finansowego, nawet w przypadku konfliktu międzynarodowego. Zostało to zapisane w Statucie Banku i poparte przez rządy, że BIS powinien być zwolniony od zajęcia, zamknięcia lub wotum nieufności, bez względu na to czy jego współwłaściciele są w stanie wojny czy nie.”

„BIS był całkowicie pod kontrolą Hitlera od wybuchu II wojny światowej”, pisze Higham.
„Wśród dyrektorów pod przewodnictwem Thomasa H. McKittrickza był Hermann Shmitz, szef słynnej nazistowskiej IG Farben, baron Kurt von Schröder, szef J.H. Stein Bank of Cologne oficer i finansista Gestapo, dr Walter Funk szef Banku Rzeszy, oraz, oczywiście, Emil Puhl. Te dwie ostatnie osoby były osobiście obsadzone przez Hitlera „.

Higham również szczegółowo opisał jak złoto zrabowane z krajów okupowanych przez hitlerowców było złożone w sejfach kontrolowanych przez BIS i jak hitlerowcy, którzy następnie kontrolowali ten bank zakazali wszelkich dyskusji na temat kradzieży. „BIS był narzędziem Hitlera, ale jego dalsze istnienie zostało zatwierdzone przez Wielką Brytanię, nawet po tym jak Wielka Brytania udała się na wojnę z Niemcami. Brytyjski dyrektor Sir Otto Niemeyer i przewodniczący Montagu Norman, pozostali na stanowisku do końca wojny”, pisze Higham.

Kongresman John M. Coffee sprzeciwiał się, że amerykańskie pieniądze były inwestowane przez bank w 1944 roku. „Nazistowski rząd ma 85 milionów franków szwajcarskich w złocie w depozycie BIS. Większość członków zarządu składa się z nazistowskich urzędników. Jednak amerykańskie pieniądze są zdeponowane w banku „, skarżył się Coffee. W 1948 roku BIS został zmuszony do przekazania jedynie 4 mln funtów zrabowanego złota aliantom, ale dzięki ludziom takim jak Harry Truman i rodzinie Rockefellerów, bank nie został rozwiązany. Jeden z najbardziej wpływowych dyrektorów, nazistowskich, bankier Emil Puhl został zaproszony do Stanów Zjednoczonych jako gość honorowy w 1950 roku.

Pomimo niechlubnej przeszłości, BIS trwa do dziś jako główne ramie zarządzania światowych elit. Bank posiada władzę, poprzez kontrolę ogromnych ilości globalnej waluty. BIS kontroluje nie mniej niż 7% dostępnych światowych środków dewizowych, a także posiada 712 ton złota, prawdopodobnie znaczną część, tego złota została skradziona z krajów okupowanych przez nazistów, którzy kontrolowali bank w trakcie wojny.

Dzięki kontroli wymiany walut, a także złota, BIS może kontrolować warunki ekonomiczne w praktycznie każdym kraju. Pamiętaj, że następnym razem gdy Ben Bernanke czy prezes Europejskiego Banku Centralnego Jean-Claude Trichet zapowiedzą podwyżki stóp procentowych, nie stało się to bez zgody zarządu BIS.

BIS jest po prostu ogromnym funduszem globalnego rządu, przez który przetacza się transfer majątku obywateli do IMF-u. „Na przykład, pieniądze amerykańskich podatników można przepuścić przez BIS do IMF-u i stamtąd właściwie gdziekolwiek indziej. W istocie, BIS pierze pieniądze, ponieważ nie ma konkretnych rachunkowości ani zapisów pochodzenia transferów, ani informacji o odbiorcach”, pisze Casey.

Fakt, że naziści byli ściśle zaangażowani w działalność globalnego banku centralnego, który jest obecnie reklamowany jako podstawa potęgi gospodarczej rządu światowego jest przerażające. Za każdym razem, gdy poznajemy historyczne korzenie światowego rządu, okazuje się, że naziści odegrali główną rolę w tworzeniu i administrowaniu instytucji, które dzisiaj mają na celu wprowadzenie zarządzania globalnego.

Podobnie jak w przypadku instytucji, które złożyły się na powstanie Unii Europejskiej, nazistowskie odciski palców widoczne są wszędzie, podobnie z planami zmierzającymi w kierunku globalnej władzy, niszczącej państwa narodowe i ich suwerenność.
Fakt ten obala jakiekolwiek przesłanki, że globalny rząd jest przychylny, humanitarny i służy ludzkości. Centralizacja władzy w rękach nielicznych z natury jest niedemokratyczna, elitarna, i na niekorzyść zwykłych ludzi.

Naziści, którzy tchnęli życie w przeszłe systemy globalnego autorytaryzmu są wykorzystywani do utworzenia obecnego światowego rządu. Ich dorobek został przywłaszczony przez elity, które okazały się bardziej cierpliwe w dążeniu do narzucenia światu dyktatury. Niemniej jednak ostateczny program pozostaje ten sam – rząd światowy, za zgodą społeczną lub przez podbój, którego jesteśmy świadkami.

Oto informacje zawarte w książce A.C.Suttona „Wall Street and the rise of Hitler”

„To Schacht, nie Owen Young, był autorem koncepcji, która urzeczywistniła się jako Bank Rozrachunków Międzynarodowych BIS. Szczegóły zostały wypracowane na konferencji, której przewodniczył Jackson Reynolds, „jeden z ważniejszych nowojorskich bankierów”, a w której uczestniczyli też Melvin Traylor z First National Bank of Chicago, sir Charles Addis, wcześniej z korporacji banków Hong Kongu i Szanghaju (bank Brytyjski), oraz wielu bankierów francuskich i niemieckich10. BIS był instytucją kluczową z punktu widzenia sprawnego wdrożenia Planu Younga jako miejsce umożliwiające prowadzenie międzynarodowej polityki walutowej.

Schacht poddał także Youngowi pomysł, który już po II wojnie światowej zaowocował powołaniem Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju IBRD (znanego także jako Bank Światowy).”

…Na początku lat 30. najdoskonalszym narzędziem finansowej i politycznej kontroli nad światem, który Quigley określa „wierzchołkiem całego systemu”, był Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, w Szwajcarii. BIS świetnie funkcjonował w czasie II wojny światowej, gdy bankierzy – którzy, wszystko na to wskazuje, nie prowadzili ze sobą wojny – kontynuowali obopólnie korzystną wymianę pomysłów i informacji i snuli plany, jak należy urządzić powojenny świat. Jak zauważył jeden z autorów, wojna nie stanowiła dla międzynarodowych bankierów żadnej przeszkody:

„Okoliczność, że bank zatrudniał prawdziwie międzynarodową ekipę, tworzyła w czasie wojny dziwaczną sytuację. Prezes banku, Amerykanin, współpracował na co dzień z zasiadającym w zarządzie banku Francuzem, którego zastępcą był z kolei Niemiec, podczas gdy funkcję Sekretarza Generalnego pełnił Włoch. Obywatele innych krajów zajmowali pozostałe kluczowe stanowiska. Wszyscy na bieżąco kontaktowali się ze sobą wyjątkiem pana McKittricka wszyscy na stałe przebywali w Szwajcarii i oczekiwano po nich, że okażą się niepodatni na naciski ze strony swoich władz. Jednak regionalni dyrektorzy banku pozostawali w swoich macierzystych krajach i nie mieli bezpośredniego kontaktu z centralą. Mówi się jednakowoż, że H. Schacht, prezes Reichsbanku, przez cały ten okres utrzymywał w Bazylei osobistego przedstawiciela.” – Henry H. Schloss, The Bank for International Settlements, (Amsterdam: North Holland Publishing Company, 1958)

BRF2

Upadki, rewolucje, krwawe jadki, medialny hałas, bankructwa i niewypłacalność…

Ale od czego odciąga się wzrok szarego widza TVN, Polsatu i TVP?!
Od małego szczegółu jakim są największe złoża gazu na ziemi , które spoczywają na dnie Morza Śródziemnego …

Upadek poprzez nadmierne zadłużenie to logiczny powolny proces realizowany od kilkunastu lat…
Zachłyśnięte sukcesem dotacyjnym państwa powoli umierają , a pętla długów , których nie da się spłacić narasta powodując bankructwa oraz przejęcia firm państwowych oraz upadki firm prywatnych ,a tym samym bezrobocie, inflację, wzrost podatków…
Co dalej spójrzmy na Portugalię…
Niedługo informacja ta obiegnie cały świat…

http://neftegaz.ru/en/news/view/93334

cypr, ligaswiata, gaz

cypr, ligaswiata, gaz

Uważamy to za bardzo poważną sprawę, że bankierzy, politycy i biurokraci z Europy mogą robić to co robią z kamienną twarzą. Inwestorzy musieli przyjąć straty a Europejski Bank Centralny i IMF byli z nich zwolnieni. Dlaczego tak to działa?

Działa to dlatego, ponieważ niektórzy są równiejsi od innych. Nie ma wątpliwości, że jest to definiujący problem dla europejskiego i światowego systemu finansowego. Widzieliśmy częściowe bankructwo, ale tylko dlatego, że twórca derywatów, ISDA musiał to zrobić, w przeciwnym razie ich biznes derywatów byłby upadł. Nikt nie chce mieć do czynienia z ubezpieczycielami lub innymi operacjami bukmacherskimi, które nie zwracają inwestycji i wciąż arbitralne zmieniają zasady. Rzecz jasna, takie machinacje są poza zasięgiem publiki, ponieważ 99% z nich na pewno nie rozumie problematyki derywatów.

Cypr, Portugalia,Grecja… jest na drodze ku kolejnemu kryzysowi, kolejnym planom oszczędnościowym, demonstracjom lub wojskowemu zamachowi stanu. Najprawdopodobniej za Grecją, Cyprem podążą Irlandia, Portugalia, Belgia, Hiszpania i Włochy. Będzie bardzo interesującym to, czy depozyty bankowe powrócą do greckich banków. Prawdopodobnie nie powrócą, co wpłynie negatywnie na jakikolwiek powrót ożywienia gospodarczego. Greccy i Cypryjscy obywatele przy całej tej sytuacji zostali wyłączeni z procesu decyzyjnego.

Aby ukazać w jakiej sytuacji są europejskie banki centralne należy zauważyć, że winne są one Europejskiemu Bankowi Centralnemu 650 miliardów dolarów. Dodatkowo jeśli w przyszłości Grecja opuści strefę euro będzie winna europejskim graczom, w dobrej sytuacji finansowej, kolejne 125 mld dolarów. Dług ten będzie znacznie bardziej poważny za sześć miesięcy do roku od teraz. To oznacza, że Niemcy będą wykorzystywać następny pakiet dofinansowania by powiedzieć nie, zwłaszcza gdy ESM (europejski mechanizm stabilizacji) nie będzie pod ich kontrolą, lub ich Sąd Najwyższy tak zadecyduje. Wierzymy, że Niemcy chcieli przyjąć straty rok temu, ale bankowcy zażądali by tego nie robić. Ich marzenie o światowym rządzie jest wciąż żywe i ważniejsze niż europejski system finansowy.

Następnie dowiadujemy się o tym, że Morze Śródziemne jest jednym wielkim złożem gazu ziemnego.

Jeśli tak jest w rzeczywistości, to być może Grecję i Cypr… wciąż się utrzymuje by uzyskać dostęp do takich złóż gazu, by być mniej zależnym od Rosji. Jak już wielokrotnie pisaliśmy od początku 1990 roku UE i strefa euro są skazane na przegraną.

Grecja i Cypr nie mają kompletnie żadnych szans na powrót do koniunktury ze względu na nałożone na nią nieadekwatne zobowiązania finansowe. Następnie mamy spłaty CDSów (swapy ryzyka kredytowego) wartych około 3 miliardy dolarów, co będzie dalej komplikować sprawę dla innych narodów w tej samej złej sytuacji. Dokapitalizowanie greckich banków jest obrazą dla ekonomicznej logiki. Oni potrzebują dwa razy tyle funduszy by osiągnąć 9% wymogów kapitałowych. Greckie i Cypryjskie fundusze emerytalne zostaną spustoszone, zachowując prawdopodobnie 25% dawnej wartości.

Grecja oraz najprawdopodobniej Cypr będzie podlegać 20 procentowej redukcji budżetu jako dodatek do wszystkich wcześniejszych cięć. Ta umowa zaprojektowana przez banksterów jest najgorszą z najgorszych i będzie przyczyną poważnych problemów UE w nadchodzących latach.

Jak wspominaliśmy wcześniej Portugalia zmierza w tym samym kierunku co Grecja gdzie widzimy brak wzrostu oraz zmian jakiegokolwiek rodzaju. Włochy i Hiszpania będą musiały być ratowane podobnie jak inni. Za nimi mamy brudny sekret Francji będącej tuż za nimi. Te problemy będą się mnożyć bez końca.