Traktat Lizboński i Unia Europejska (IV Rzesza) – konsekwencje.

prof. Stanisław K. Wiąckowski

Przez większość stulecia wmawiano nam, że II wojna światowa (1939-1945) została wywołana przez Adolfa Hitlera i jego nazistów. Jednakże fakty dowodzą,  że była ona wywołana przez potężny kartel chemiczno naftowy i farmaceutyczny dla objęcia kontrolą miliardowych rynków dla towarów, które można było opatentować. Także I wojna światowa (1914-1918) była próbą podbicia świata przez korporacyjne interesy. Wspierały ją trzy koncerny niemieckie: Bayer, BASF i Hoechst. Te firmy kontrolowały ponad tysiąc patentów na świecie. W 1925 roku utworzyły one razem kartel IG Farben.

Polacy nie mogą nie pamiętać działalności IG Farben bo miała ona  także miejsce na terenie Polski. Ten potężny kartel za miliard marek wybudował w Oświęcimiu na 24 km2 największy w tym czasie  przemysłowy  kompleks chemiczny na świecie.  Miał on produkować  syntetyczny kauczuk, benzynę  i inne związki chemiczne potrzebne do  podboju Rosji (http://www.relay-of –life.org/pl/introduction/index.html).

W pobliżu wybudowano obóz koncentracyjny. Stał się on największym na świecie obozem niewolniczej pracy i równocześnie obozem zagłady. Prowadzono tam śmiertelne eksperymenty medyczne z wykorzystaniem  patentowanych leków firmy Bayer i Hoechst oraz innych należących do IG Farben. Te nie rzadko śmiertelne doświadczenia przeprowadzali nie tylko lekarze SS, ale i lekarze  wymienionych wyżej koncernów. Prowadzono je na tysiącach więźniów, z których większość została zabita. Gaz produkowany przez firmą Degesch, podległą IG Farben, cyklon B  zamordował w Auschwitz miliony ludzi. (www.profit-over-life.org)

 

Mało kto wie, że chemioterapia stosowana do walki z rakiem początki swojej kariery rozpoczęła jako broń masowej zagłady (Rath, Niedzwiecki, 2011b).. Pod koniec II wojny światowej do medycznych badań jako środek przeciw rakowi trafił iperyt (gaz musztardowy). Po badaniach na zwierzętach, badano go także na ludziach. Także zsyntetyzowany w 1962 roku tamoxifen stosowany dzisiaj do leczenia raka piersi zwiększa  od 2 do 3 krotnie ryzyko wystąpienia raka śluzówki macicy (Pukkala i inni, 2002).

 

Ciekłe pochodne tego związku są do dzisiaj stosowane w leczeniu pacjentów chorych na raka (mechloroetamina, cyklofosfamid, chlorambucyl). Chemioterapia powoduje bardzo poważne skutki uboczne jak: uszkodzenia systemu immunologicznego, anemia, uszkodzenia ważnych organów jak serce, płuca, wątroba, nerki, mózg, a nawet przyczynia się do rozwoju nowych nowotworów i śmierci (Rath, Niedzwiecki 2011a).

 

Chemioterapia nie jest w stanie nawet przedłużyć życia pacjentów cierpiących na raka skóry, prostaty, pęcherza, nerek, trzustki i innych. Pacjenci chorzy na te odmiany raka poddając się chemioterapii mają tak samo ograniczoną szansę przeżycia, jak ci którzy z niej zrezygnowali.

 

Ta wielka toksyczność chemioterapii powoduje zapotrzebowanie na kolejne środki: przeciwbólowe, sterydy, leki przeciwzapalne, antybiotyki, transfuzje krwi, antydepresanty  i wiele innych. Epidemia raka stanowi  od wielu lat jeden z najbardziej lukratywnych rynków dla sektora farmaceutycznego. Koniec tej epidemii  oznaczałby  dla niego prawdziwą katastrofę.

 

Przemysł, którego działalność wpływa na ludzkie życie musi spełniać określone standardy etyczne, musi zdobyć zaufanie milionów pacjentów. Niestety model biznesu z chorób  tego nie spełnia. Aby to zrozumieć trzeba sięgnąć do korzeni przemysłu farmaceutycznego. Już około 150 lat temu naukowcy zaczęli wyjaśniać strukturę elementów tworzących świat jak np. strukturę atomową. Wkrótce potem pojawiły się firmy opierające swoją działalność na sprzedaży  związków chemicznych uzyskanych na drodze syntezy. Przewodziły temu  trzy niemieckie firmy: BAYER, BASF i HOECHST Postanowili oni podbić świat i nim zawładnąć. Nakłonili oni cesarza niemieckiego Wilhelma II do wywołania I wojny światowej. Następnie firmy te utworzyły kartel IG Farben. Stały się one największym sponsorem nazistów w objęciu przez nich władzy. Próba ta też się nie powiodła. Kosztowała 60 milionów istnień ludzkich. 

Dwudziestu czterech dyrektorów IG Farben skazano za zbrodnie przeciwko  ludzkości (zmuszanie do niewolniczej pracy, grabieże, tortury, morderstwa). Obie wojny światowe kosztowały blisko 100 milionów istnień ludzkich.

Niemcy założyli obóz Auschwitz w 1940 roku, aby więzić w nim Polaków. Auschwitz II-Birkenau powstał dwa lata później. Stał się miejscem zagłady Żydów. W kompleksie obozowym funkcjonowała także sieć podobozów. W Auschwitz Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 mln ludzi, głównie Polaków, Żydów, a także Romów, jeńców sowieckich i osób innej narodowości.

Niemiecki obóz Auschwitz wyzwolili 27 stycznia 1945 roku żołnierze 100 Lwowskiej Dywizji Piechoty 60 Armii I Frontu Ukraińskiego. Wolności doczekało w Auschwitz I, Auschwitz II-Birkenau i podobozie Monowitz około 7 tysięcy więźniów, którzy byli świadkami popełnianych tam zbrodni. W walkach wyzwalających obóz zginęło 231 żołnierzy sowieckich.

 

Podczas I wojny światowej BAYER wyprodukował gaz musztardowy, który armia niemiecka  wykorzystała podczas bitwy pod Ypres  w Belgii ze strasznymi skutkami. Gaz ten do dziś nazywany jest Iperytem..

PO II wojnie światowej  wiele patentów Firmy BAYER/IG Farben znalazły się pod kontrolą rynku farmaceutycznego  takich firm jak Rockefeller (USA), Rotschild (W. Brytania, Francja).

 

Zmieniając atom siarki  cząsteczki gazu musztardowego na atom azotu stworzono pierwszą strukturę do chemioterapii raka. Modyfikacje tej struktury chronione prawem  napędzały wielomilionowy przemysł tak wspaniale prosperujący dzięki epidemii raka. Zbrodniarze wojenni z firm BAYER, BASF, HOECHST zostali wkrótce wypuszczeni na wolność.

 

Fritz Ter Meer  członek NSDAP, zbrodniarz wojenny  odpowiedzialny za IG Auschwitz, skazany w Norymberdze na 7 lat, został w 1956 roku ponownie prezesem firmy BAYER,

Carl Wurster  członek rządu nazistowskich Niemiec, nadzorca Cyklonu B  został wybrany w 1952 roku ponownie prezesem firmy BASF.

 

Friedrich Jahne członek nazistowskiej partii skazany za zbrodnie wojenne został w 1955 roku ponownie prezesem firmy HOECHST ( obecnie Sanofi).

 

Dokumenty Kongresu USA i Norymberskich Trybunałów jednoznacznie dowodzą, że II wojna światowa była wspierana  przez niemiecki  kartel  naftowo-farmaceutyczny IG Farben. Dokumenty te dowodzą, że bez IG Farben II wojna światowa  nie miałaby miejsca.

 

W czasie tych wojen zabito ponad milion wojskowych i cywilów nie licząc zabitych w komorach gazowych..

 

Dlaczego jednak tak wielu ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy.

 

Stało się to dlatego , że po 1945 roku  kartel zainwestował setki miliardów dolarów w zatuszowanie swojej kryminalnej przeszłości i napisanie historii od nowa: 

 

1. Wydawał setki miliardów dolarów za to utajnianie.
2. Zbudował całe medialne imperia dla manipulowania opinią publiczną
3. Doprowadził do wypaczania informacji w książkach czy dokumentach historycznych.
4. Umieszczał swoich ludzi w bardzo wielu środowiskach: w medycynie, historii, naukach politycznych i wielu innych.

 

Czy jednak udało się całkowicie ukryć prawdę?  Są przecież wielotomowe opracowania  z procesu w Norymberdze, Są dokumenty w materiałach Kongresu USA. Wiele z nich udostępniono w Internecie. Żyją jeszcze świadkowie tych zbrodni. Są też ludzie odważni , którzy występowali w rozmaity sposób przeciwno tym przestępstwom (www.rath-eduserv.com).

 

Po wojnie bardzo trudno było wyobrazić sobie, że znajdą się tacy, którzy będą próbować wybielić nazistów i ich współpracowników i ich zbrodnie przeciwko ludzkości. Niestety, nieraz widzimy takie przykłady i nie możemy przechodzić obok nich nie zwróciwszy na to uwagi.

 

Co roku odbywa się uroczysta rocznica wyzwolenia Hitlerowskiego Obozu Śmierci w Oświęcimiu. Niedawno była to już 68 rocznica. Coroczna obecność 27 stycznia w Auschwitz ma służyć przede wszystkim uczczeniu pamięci ponad miliona osób pomordowanych w obozie. Przy każdej takiej rocznicy przyjeżdża tu tłum ludzi, a w tym przedstawiciele narodów, które nigdy tego dramatu nie zapomną. . W obchodach uczestniczą b. więźniowie, politycy z , ministrami kultury Rosji , Polski i Izraela, a także duchowni. Na 68 rocznicy   przewodniczący rosyjskiej Dumy Siergiej Naryszkin powiedział, że Obóz Koncentracyjny Auschwitz-Birkenau jest najpotworniejszym ostrzeżeniem dla wszystkich przyszłych pokoleń. Rosjanie maja nawet swoją wystawę narodową „Tragedia. Męstwo. Wyzwolenie” upamiętniającą  ofiary Auschwitz. Byli tam przecież sowieccy jeńcy wojenni. Szacuje się, że do obozu trafiło ich co najmniej 15 tys., a przeżyło niespełna stu. Liczną grupą byli także mieszkańcy rejonu Mińska i Witebska. Do obozu, po akcjach pacyfikacyjnych skierowanych przeciw partyzantce, trafiło ich około 6 tys.  Rzadziej odwiedzają obóz Niemcy bo przecież Oświęcim nie jest dla nich powodem do dumy, ale nawet niemieckiej narodowości papież odwiedził Oświęcim. Z kolei Żydzi gdzie wielu z nich zginęło odwiedzają Oświęcim często uważając, że jest to najstraszliwsze miejsce w historii ludzkości.

 

Aktualnie podjęto kolejną próbę  podboju Europy przez stworzenie Brukselskiej Unii Europejskiej. Było to możliwe dzięki nieznajomości faktów i jej historii.  500 milionom europejczyków nie dano przecież możliwości głosowania nad czymś tak ważnym dla ich przyszłych losów.  Badanie opinii publicznej przeprowadzone w całej Europie wykazały jednak, ze zdecydowana większość społeczeństw krajów UE odrzuciłoby traktat lizboński. Jedynym krajem w którym społeczeństwu pozwolono głosować była Irlandia stanowiąca 1% ludności Europy, która w głosowaniu sprzeciwiła się podpisaniu tego dokumentu. Niestety  rząd Irlandii sprowokowano do powtórnego głosowania i wymuszono zgodę.

 

Głównym architektem Unii Europejskiej był Walter Hallstein. Był on profesorem prawa i ekonomii  we Frankfurcie  głównej siedzibie IG Farben i nazistowskich finansistów. Był jednym z 12 sygnatariuszy traktatów, dzięki którym powstała Unia Europejska. Objął też  stanowisko pierwszego  prezydenta Komisji U. E.  i rządził  Europą przez 10 lat za pomocą kilku tysięcy wybranych w interesie kartelu biurokratów.

 

Dzisiejsza U. E. powstała z wielu wcześniejszych organizacji, które stopniowo przekształciły się w obecną organizację. Początkowo były to Europejska Wspólnota Węgla i Stali, Europejska Wspólnota Obronna, Europejska Wspólnota Gospodarcza i Europejska Wspólnota Energii Atomowej.

 

Unia Europejska prezentuje się światu jako wyjątkowy przykład demokracji i potępiający wszelkie próby jej łamania jak na Białorusi czy w Rosji. W rzeczywistości nie ma to z demokracją nic wspólnego, ale coraz bardziej przypomina dyktaturę. W prawdziwej demokracji cała władza spoczywa w rękach społeczeństwa. Szczebel wykonawczy jak Rząd czy prezydent jest kontrolowany przez szczebel ustawodawczy czyli parlament, a oba te szczeble są wybierane przez głosowanie.

 

Decyzje  wykonawcze i tworzenie wszystkich ustaw leżą w gestii Komisji UE i jej personelu składającego się z ponad 54 000  ludzi. Jest to  prawdziwa armia bardzo wysoko opłacanych  biurokratów, którzy decydują o interesach korporacyjnych.  Natomiast 754 osobowy Parlament składa się z polityków z 27 państw, którzy nie tworzą prawa i nie mają żadnej władzy kontrolnej nad tą armią biurokratów.

 

Cały system władzy w Unii Europejskiej odrzuca wszelkie demokratyczne osiągnięcia cywilizacji europejskiej z okresu ponad tysiąca lat i przesuwa cały kontynent do czasów średniowiecza.

 

Oznacza to, że:

1. Społeczeństwo Europy wykluczono z podejmowania jakichkolwiek decyzji
2. Nowi „panujący” zostali wybrani  przez elitę reprezentującą interesy      korporacyjne
3. Ceremonia odbyła się  12 listopada 2009 r. w pałacu Valley of the Duchese
4. Rolę Prezydenta UE przekazano Hermanowi van Rompuy’owi
5. Rolę ministra spraw zagranicznych UE baronessie Catherine Ashton
6. Mistrzem ceremonii był prezydent Francji Sarkozy

Na parę dni przed objęciem urzędu obecny prezydent UE Rompuy został zaproszony przez grupę Bilderberg – elitarny krąg amerykańsko europejskich interesów  korporacyjnych pod kontrolą Dawida Rockefellera.

 

Catherine Ashton została komisarzem handlu w UE w 2008 roku. Jej główną troską była ochrona międzynarodowego handlu i narzucanie patentów leków jako metody globalnej kontroli gospodarczej i politycznej co zapewniało utrzymanie zależności krajów trzeciego świata od opatentowanych leków pochodzących od europejskich eksporterów. Odgrywała ona centralną rolę  w przejmowaniu w europejskich portach, leków  wysyłanych z Indii do Afryki i Ameryki Łacińskiej Powodem takich przejęć  był fakt, że były to leki niezastrzeżone i nieopatentowane, a tylko na takie mogą sobie pozwolić  biedne rozwijające się kraje.  Zagrażało to jednak zyskom  opatentowanych leków, produkowanych przez europejskie firmy farmaceutyczne. Nic więc dziwnego, że wybierając pierwszego ministra spraw zagranicznych Unii Europejskiej, kartel  musiał wybrać kogoś doświadczonego  na tym polu. Jej nowe stanowisko jako ministra spraw zagranicznych UE i wiceprezydenta Komisji, z pewnością umożliwi jej wypełnianie  tej roli z jeszcze większym  pożytkiem dla korporacji.

 

Do ważniejszych udziałowców w kartelach naftowych i farmaceutycznych należą:

Z państw Unii Europejskiej przede wszystkim Niemcy i Francja.

Niemieckie kartele są głównymi eksporterami chemikaliów i leków na świecie.

Francja jest także wielkim eksporterem leków i jednym z ważniejszych krajów handlujących ropą naftową.

 

Kolejną ważną grupą udziałowców, której nie da się pominąć  jest grupa amerykańska zwana często grupą Rockefellera. Wyrosła ona z korporacji Standard Oil. Kontroluje  wielką liczbę wielonarodowych firm, które także zostały uwzględnione w planach opanowania nowych rynków dla Unii Europejskiej.

 

Bogaci ludzie nie poprzestają na działaniach w Ameryce Północnej i Europie, ale próbują naśladować podobne struktury jak U. E. i je i budować w innych krajach i częściach świata. Do takich tworów należy Unia Afrykańska wzorowana na Europejskiej. Stałą siedzibą Komisji U. A. jest Addis Abeba w Etiopii.

 

Przywódcy krajów wschodnio-azjatyckich  już w 2009 roku  zaczęli także tworzyć coś w stylu U. E. na terenie obejmującym blisko połowę ludności świata (ASEAN).

 

Kluczowym narzędziem kontroli nad światem są patenty. Są one wykorzystywane  jako strategiczne narzędzia do kontroli całych państw. Wielkie firmy nie muszą się jednoczyć w celu kontrolowania danego rynku na całym świecie. Wystarczy jak  przedstawią swoje  terytorialne roszczenia patentowe. W wielu gałęziach przemysłu patenty pozwalają  kontrolować całe grupy społeczeństw  bez takich ograniczeń jak granice państw. W wielu gałęziach przemysłu zyski sięgające biliardów dolarów są kierowane do  wielonarodowych firm  bez konieczności ujawniania  korporacyjnych beneficjentów. Są one ponad jakąkolwiek  narodową czy międzynarodową kontrolą  prawną.

 

Wpływ patentów jest szczególnie niszczycielski dla ludzkiego zdrowia  ponieważ ludzkość przez całe dziesięciolecia zostaje odcięta od  dostępu do nieopatentowanych leków, które są skuteczniejsze, bezpieczniejsze  i tańsze  w walce przeciw najpospolitszym schorzeniom. Największa liczba patentów pochodzi  z Niemiec, a następnie z Francji, Włoch i Holandii. Liczba patentów tych czterech  państw przekracza 70%  wszystkich zgłoszeń patentowych w UE. Sześciu członków założycieli razem z Wielką Brytanią innym wielkim eksporterem leków  ma większość głosów  w radzie Europy jak i w Parlamencie Europejskim.

 

Ponieważ patenty są ważne w całej Europie to wyjaśnia, które kraje kontrolują rynki zaawansowanej technologii i w ostateczności życie w Europie.

 

Z perspektywy czasu, możemy bez cienia wątpliwości stwierdzić, że polskie przemiany ustrojowe były realizowane według przygotowanego wcześniej planu, którego celem, było wrogie przejęcie wybranych obiektów polskiej gospodarki.

 

„Reformatorzy” celowo oddali wszystkie polskie media obcemu kapitałowi by można było w interesie obcego kapitału, sterować polskimi mediami i naiwnym polskim społeczeństwem.

 

Wmawiano nam, że wszelkie transakcje i operacje finansowe  w  przekształceniach własnościowych muszą być tajne i że nie ma innej drogi na polepszenie  naszego bytu jak prywatyzacja bo majątek sprywatyzowany funkcjonuje lepiej.

 

Nie mówiono tylko lepiej dla kogo?

 

Sprzedawano majątek będący naszą własnością nie informując nas kto go kupuje i za ile (przykład stocznie). Może to wreszcie pozwoli zrozumieć dlaczego w Polsce upadł przemysł stoczniowy, metalowy, lotniczy, hutniczy, wydobywczy i przetwórczy. Zniszczono zakłady przemysłu motoryzacyjnego, farmaceutycznego, elektronicznego, tekstylnego, chemicznego, zbrojeniowego i maszyn budowlanych.

 

Na skraj bankructwa doprowadzono transport kolejowy przy jednoczesnym braku rozwoju infrastruktury drogowej. Ostatnie tchnienie wydaje polska nauka, a wraz z nią wynalazczość. To samo spotkało marynarkę, rybołówstwo, PGRy, większość przemysłu rolno spożywczego Wielkim zagrożeniem jest zamiar prywatyzacji tak strategicznej dziedziny jak Energetyka. Tego wszystkiego dokonano polskimi rękami.

 

Z polskiej ziemi użyźnionej prochami przodków i krwią patriotów ucieka coraz więcej ludzi. Do krajów Unii Europejskiej wyjechało kilka milionów wykształconych w Polsce lekarzy, pielęgniarek, inżynierów, murarzy, hydraulików i przedstawicieli wielu innych zawodów, żeby za tanie pieniądze oddać swoją wiedzę i zdolności obcym.

 

Ratowanie rolnictwa przed GMO jest polską racją stanu. Polscy rolnicy zawsze byli tymi co żywią i bronią. Dawali wiele dowodów patriotyzmu  jako uczestnicy powstań czy obrony Westerplatte. Ich gospodarstwa  to jedyna wartość, która pozostaje jeszcze w polskich rękach.

Najlepszy rolnik wśród premierów Wincenty Witos w swoim przemówieniu w sejmie powiedział

 

„Ziemia jest największym dobrem, jakie posiadają narody, bez niej nie może być ani własnego państwa, ani wyżywienia. Nie jest obojętne w czyim ręku taki skarb się znajduje”

 

Czy w rękach rolników, od wieków gospodarzących na swojej Ziemi czy w rękach obcych koncernów zainteresowanych ograniczaniem liczby ludzi na świecie i zyskiem za cenę niszczenia ludzkiego zdrowia i środowiska.

 

Wiele tych zmian przeprowadzono przed podpisaniem Traktatu Lizbońskiego. Trudno więc uwierzyć, że  27 przywódców  państw , którzy podpisali traktat Lizboński nie rozumiała,  że ich podpisy były pełnomocnictwem dla kartelu i jego udziałowców do przejęcia kontroli nad Europą. Nie można więc mieć wątpliwości , że rząd i jego ministrowie byli świadomi  komu  władzę w swoim kraju przekazują. Trudno jest zaakceptować , że to polski rząd praktycznie zlikwidował wojsko, tysiące szkół, popełnił matactwa historyczne, zorganizował nam prowadzącą do eksterminacji społeczeństwa „służbę zdrowia”, prowadzi jawną walkę z katolickim społeczeństwem itd. itd.

Ludzkość stoi więc przed koniecznością rozwiązania bardzo ważnego  problemu. Musi sobie zadać pytanie  Czy chcemy pozwolić opisanym wyżej  lub podobnym do nich kartelom na absolutną  dominację nad naszym życiem?.

 

Czy chcemy wyzwolić się z pod tego jarzma korzystając  z niezależnych technologii jak odnawiane źródła energii, podejście do zdrowia oparte na naturalnej żywności i skutecznych oraz tanich naturalnych lekach, czy np. oprzeć produkcje żywności wysiewając ziarno dostosowane do naszego klimatu i na rolnictwie ekologicznym. Wyzwolenie się jednego kraju z tego jarzma może być trudne, ale wszystkie zdominowane kraje razem, a jest ich około 20 mogą nie mieć z tym takich trudności. Wiemy jednak, że już dzisiaj Wielka Brytania jest zainteresowaną renegocjacją swojej pozycji w strukturach unijnych, a Holandia i Czechy, to stanowisko poparły. Podobnie myślą Węgrzy.

 

Polska niestety nie.

 

 

Piśmiennictwo

1. Pukkala E., i wsp., 2002, Leczenie raka piersi przy użyciu tamoksifenu i toremifenu, a ryzyko późniejszego raka śluzówki macicy. Int. J. Cancer100(3):  337341
2. Rath M., Niedzwiecki A., 2011a, Zwycięstwo nad rakiem. Część I. Niewyobrażalne stało się możliwe. Dr Rath Education Services B.V. Postbus 656 Nl-6400 Heerlen s: 200
3. Rath M., Niedzwiecki A., 2011b, Zwycięstwo nad rakiem Część II Poznawanie historii. Budowanie przyszłości. Dr Rath Education Services B.V. Postbus 656 Nl-6400 Heerlen s: 70
4. Wiąckowski S., 2009, Toksykologia środowiska człowieka, Część I, Oficyna Wydawnicza Branta s: 221
5. Wiąckowski S. K., 2011, Rola żywności w leczeniu i profilaktyce. S Wiąckowski Ed. Kielce s: 270
6. Wiąckowski S. K., 2012, Choroby nowotworowe, a nasz toksyczny świat, Nexus 6(86) s: 40- 43

 

 Więcej:

http://www.eioba.pl/a/49gm/holokaust-woda-jedzenie-kosmetyki-i-zastrzyki

http://www.eioba.pl/a/4986/terror-szczepionkowy-rak-aids-depopulacja-i-bezplodnosc

http://www.eioba.pl/a/47ob/judeopolonia-paradissus-judeaorum

http://www.eioba.pl/a/47dr/iv-rzesza-bankowe-imperium-illuminati

http://www.eioba.pl/a/475j/dotacje-eu-sa-finansowane-z-twojej-kieszeni

http://www.eioba.pl/a/45zn/wall-street-i-dojscie-do-wladzy-hitlera

http://archiwaipn.wordpress.com/2013/03/22/kto-jest-kim-okragly-stol-jak-to-syjonisci-polske-dzielili/

 

 

 

IV Rzesza : Bankowe Imperium Illuminati

Kartel Rezerwy Federalnej: Osiem rodzin.

Czterej jeźdźcy systemu bankowego (Bank of America, JP Morgan Chase, Citigroup i Wells Fargo) są właścicielami Exxon Mobil, Royal Dutch/Shell, BP i Chevron Texaco; wspólnie z Deutsche Bank, BNP, Barclays i innymi europejskimi bankowymi molochami. Jednak ich monopol w globalnej gospodarce nie kończy się na ropie. Z raportu 10K amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych są oni również posiadaczami wszystkich największych korporacji Fortune 500 (pięciuset największych korporacji świata).

Kim więc są posiadacze udziałów w tych bankach?

Te informacje są dość dobrze strzeżone. Moje zapytania skierowane do agencji regulujących bankowość dotyczące właścicieli akcji 25 największych amerykańskich banków uzyskały status w ramach ustawy o wolności dostępu do informacji, zanim zostały oddalone ze względu na ustawę o „bezpieczeństwie narodowym”. To raczej ironiczne, ponieważ wielu akcjonariuszy tych banków rezyduje w Europie. Najważniejszym powiernikiem majątku międzynarodowych oligarchów posiadających holdingi bankowe jest US Trust Corporation – założony w 1853 roku, będący obecnie w posiadaniu Bank of America. Ostatnim dyrektorem US Trust Corporation i honorowym członkiem zarządu był Walter Rothschild. Inni dyrektorzy to: Daniel Davison z JP Morgan Chase, Richard Tucker z Exxon Mobil, Daniel Roberts z Citigroup i Marshall Schwartz z Morgan Stanley. [2]

J. W. McCallister człowiek branży naftowej, posiadający koneksje z rodziną królewską Arabii Saudyjskiej napisał w książce „The Grim Reaper”, że informacje jakie zdobył od arabskich bankierów mówią o tym iż 80% udziałów w Nowojorskim Banku Rezerwy Federalnej należy do ośmiu rodzin z których cztery rezydują w USA. Są to: Goldman Sachs, Rockefellerowie, Lehman i Kuhn Loeb z Nowego Yorku; Rotszyldowie z Paryża i Londynu; Warburgowie z Hamburga; Lazardowie z Paryża; i Israelscy Moses Seifs z Rzymu.

Biegły księgowy Thomas D. Schauf potwierdza twierdzenia McCallistera dodając, iż ich banki kontrolują wszystkie 12 oddziałów Banku Rezerwy Federalnej. Wymienił tu takie banki jak; N.M. Rothschild z Londynu, Rothschild Bank z Berlina, Warburg Bank z Hamburga, Warburg Bank z Amsterdamu, Lehman Brothers z Nowego Jorku, Lazard Brothers z Paryża, Kuhn Loeb Bank z Nowego Jorku, Israel Moses Seif Bank z Włoch, Goldman Sachs z Nowego Jorku i JP Morgan Chase Bank z Nowego Jorku. Schauf wylicza Williama Rockefellera, Paula Warburga, Jacoba Schiffa i Jamesa Stillmana jako osoby posiadające duże udziały w FED-zie. [3] Schiffowie są ludźmi z wewnątrz Kuhn Loeb. Stillmanowie są ludźmi z wewnątrz Citigroup, którzy wżenili się w klan Rockefelerów na przełomie XIX i XX wieku.

Eustace Mullins doszedł do tych samych wniosków w swojej książce „The Secrets of the Federal Reserve” (Sekrety rezerwy federalnej), w której pokazuje koneksje łączące FED z jego bankami członkowskimi z rodzinami Rotszyldów, Warburgów, Rockefelerów i innych. Nie będzie przesadnym twierdzenie iż kontrola sprawowana przez te bankowe rodziny wywiera wpływ na całą światowa ekonomię, będąc jednocześnie celowo ukrytą przed opinią publiczną. Ich korporacyjne mediowe ramię banalizuje wszelkie fakty na ich temat określając je jako teorie konspiracyjne. Jednak fakty pozostają faktami.

Dom Morgana (The House of Morgan).
Bank rezerwy Federalnej powstał w 1913 roku, tego samego roku zmarł potomek amerykańskiej bankowości Pierpont Morgan i w tym samym czasie powstała Fundacja Rockefellera. Dom Morgana przewodniczył amerykańskim finansom na Wall Street. Był tez quasi bankiem centralnym USA od 1838, kiedy to George Peabody założył go w Londynie.

morgan. liga

Peabody był partnerem w interesach Rothschildów. W 1952 roku badacz FEDu Eustace Mullins wysunął przypuszczenie, że Morganowie byli niczym innym jak agentami Rotschildów. Mulilins napisał, że Rothschildowie, ” … preferowali działać anonimowo w USA za fasadą J.P Morgan & Company.” [5]
Autor Gabriel Kolko powiedział, „Działania Morganów w 1895 – 1896 sprzedając amerykańskie obligacje złota w Europie były oparte na sojuszu z Rothschildami”. [6]

Macki finansowej ośmiornicy Morganów szybko oplotły cały świat. Morgan Grenfell pracował w Londynie. Morgan et CE osiadł w Paryżu. Kuzyn Rotschildów Lambert założył Drexel & Company w Filadelfii. Dom Morgana obsługiwał rodziny Astorów, DuPontów, Guggenheimów, Vanderbiltsów i Rockefellerów. Finansował firmy AT&T, General Motors, General Electric i DuPont.

Podobnie jak banki Rotchschildów w Londynie Dom Morgana stał się częścią struktury władzy w wielu krajach. W 1890 roku Dom Morgana pożyczał pieniądze dla Centralnego banku w Egipcie, finansując rosyjskie koleje, upłynniał obligacje brazylijskich prowincji, sponsorował też argentyński projekt robót publicznych. Recesja w 1893 roku wzmocniła siłę Morganów. W tamtym czasie Morgan uratował też rząd USA przed bankową paniką, tworząc konsorcjum dla poparcia rezerw budżetowych wysyłając na ten cel złoto Rothschildów o wartości 62 milionów dolarów. [7]

Morgan był siłą napędową stojącą za ekspansją Stanów Zjednoczonych, finansując i kontrolując koleje West-bound poprzez zaświadczenia trustowe uprawniające do głosowania. W 1879 roku Cornelius Vanderbilt’s Morgan sfinansował Koleje Centralne Nowego Jorku dając preferencyjne stawki przewozowe dla Johna D. Rockefellera zapoczątkowując w ten sposób monopol Standart Oil i cementując tym samym współpracę między Rockefellerami i Morganami.

Od tego momentu Dom Morgana znalazł się pod kontrolą Rothschildów i Rockefellerów. W artykule z New York Herald „Król kolei stworzył gigantyczny Trust” J. Pierpont Morgan, który stwierdził iż”współzawodnictwo jest grzechem” teraz radośnie wyznał „Pomyśl o tym. Cała konkurencja kolejowa podporządkowana została kontroli około 30 ludzi”. [8]

Morgan i bankierzy Edwarda Harrimana, Kuhn Loeb trzymali monopol kolejowy, podczas gdy bankowe dynastie Lehman, Goldman Sachs i Lazard przyłączyli się do Rockefellerów kontrolując bazę przemysłową USA. [9]

W 1903 roku osiem rodzin powołało fundusz bankowy. Banjamin Strong bankier tego funduszu był pierwszym gubernatorem Rezerwy Federalnej Nowego Jorku. W 1913 siły ośmiu rodzin połączyły się w sensie dyplomatycznym i militarnym. W przypadku gdy ich zagraniczne pożyczki były by nie spłacane, mogli użyć US Marines do odebrania swoich długów. Morgan Chase i Citibank stworzyli międzynarodowy syndykat kredytowy.

Dom Morgana miał bardzo dobre stosunki z Brytyjskim Domem Winsdorów i włoskim Domem Savoy. Kuhn Loeb, Warburgowie, Lehman, Lazardowie, Israel Moses Seif i Goldman Sachs mieli również bliskie związki z europejskimi monarchami. W 1985 roku Morgan kontrolował przepływ złota wpływającego i wypływającego z USA. Pierwsza amerykańska fala fuzji została wypromowana przez bankierów w momencie gdy przejęcia takie były jeszcze w powijakach. W 1897 roku odbyło się sześćdziesiąt dziewięć przemysłowych fuzji. W 1899 było ich już tysiąc dwieście. W 1904 roku John Moody – założyciel Moody’s Investor Services – powiedział, że było by niemożliwym mówić o interesach Rockefellerów i Morganów jako czymś oddzielnym. [10]

Publiczna nieufność zaczęła się rozprzestrzeniać. Wielu ludzi uważało tych ludzi za zdrajców pracujących dla europejskich zleceniodawców. Standard Oil Rockefelera, US Steel Andrewa Carnegie i koleje Edwarda Harrimana były wszystkie finansowane przez bankierów Jacoba Schiffa i Kuhna Loeba, którzy blisko pracowali z Rothschildami.

Kilka zachodnich państw zakazało wstępu dla tych bankierów. Populistyczny kaznodzieja William Jennings Bryan był trzykrotnie nominowany na prezydenta w okresie 1896 – 1908. Głównym elementem jego anty-imperialistycznej kampanii było to, iż jego zdaniem Ameryka wpadła w pułapkę”finansowej niewoli kapitału Brytyjskiego”. Teddy Roosevelt pokonał Bryana w 1908 roku, jednak mimo tego pod wpływem rozprzestrzenienia się tego populistycznego ferworu był zmuszony do wydania ustawy Sherman Anti-Trust Act. Następnie wziął się za standard Oil Trust.

W 1912 roku miały miejsce przesłuchania Pujo, zwracające uwagę na koncentracje siły w rękach Wall Street. W tym samym roku Edward Harriman sprzedała znaczne udziały w New York’s Guaranty Trust Bank, J.P. Morganowi, tworząc Morgan Guaranty Trust. Sędzia Louis Brandeis przekonał Prezydenta Woodrowa Wilsona do wdrożenia ustawy Clayton Anti-Trust Act, która została uchwalona w 1914 roku. Jack Morgan syn i następca J. Pierponta odpowiedział wzywając swoich klientów Remington i Winchester do zwiększenia produkcji broni. Twierdził, że Ameryka potrzebuje wkroczyć na ścieżkę pierwszej wojny światowej. Namówiony przez Carnegie Foundation i innych oligarchów Wilson przystał na tą sugestię. W ‚America Goes to War’ Charles Tansill pisał, „Jeszcze przed starciami wojsk francuska firma Rothschildów dała znać firmie Morgan & Company w Nowym Yorku sugerując pożyczkę o wartości 100 milionów dolarów, z której znaczna część miała być zostawiona w USA na zakup amerykańskich towarów przez Francję”.

Dom Mogana finansował połowę wojennych wysiłków USA otrzymując w tym czasie prowizje na finansowanie podwykonawców takich jak; General Electric, Du Pont, US Steel, Kennecott i ASARCO. Wszystkie te firmy były klientami Domu Morgana. Morgan finansował również brytyjską wojnę burską w Południowej Afryce jak i wojnę francusko-pruską. W 1919 Konferencja Pokojowa w Paryżu była prowadzona pod przewodnictwem Mogana, który doprowadził do odbudowy Niemiec i krajów alianckich.

W 1930 roku populizm powrócił do Ameryki po tym jak Goldman Sachs, Lehman Bank i inni zarobili na krachu 1929 roku. [12] Prezes Izby Bankowej Louis McFadden wyraził się tymi oto słowami o wielkiej depresji, „To nie był przypadek. To było starannie zaplanowane zdarzenie… Międzynarodowi bankierzy starali się doprowadzić nas do stadium rozpaczy tak aby mogli objawić się potem jako władcy nas wszystkich”.

Senator Gerald Nye przewodniczył dochodzeniu prowadzonemu w 1936 roku. Nye doszedł do wniosku, że Dom Morgana wciągnął USA w Pierwszą Wojnę Światową po to aby zabezpieczyć kredyty i stworzyć dynamicznie rozwijający się przemysł zbrojeniowy. Nye stworzył później dokument zatytułowany ‘Następna Wojna’, gdzie cynicznie odnosił się do „starych bogiń demokratycznych sztuczek” poprzez które Japonia może być użyta jako wabik dla wciągnięcia USA w drugą Wojnę Światową.

W 1937 roku Sekretarz Harold Ickes ostrzegał o wpływie „60 amerykańskich rodzin”. Historyk Ferdinand Lundberg napisał później książkę o tym samym tytule. Sędzia sądu najwyższego William O. Douglas powiedział „W obecnych czasach wpływ Morganów… jest najbardziej szkodliwą rzeczą dla przemysłu i finansów”. Jack Morgan odpowiedział na to nagabując USA do drugiej wojny światowej. Morgan miał bliskie stosunki z rodzinami Iwasaki i Dan – dwoma najbogatszymi klanami w Japonii będącymi właścicielami firm Mitsubishi i Mitsui od czasu gdy wyłoniły się z linii siedemnastowiecznych shogunów. Kiedy Japonia najechała Mandżurię wyżynając chińskich chłopów w Nankinie, Morgan zbagatelizował ten fakt. Morgan miał też bliskie związki z włoskim faszystą Benito Mussolinim w czasie gdy Niemiec Dr. Hjalmer Schacht był współpracownikiem banku Morgana podczas drugiej wojny światowej. Po wojnie przedstawiciele Morgana spotkali się z Schachtem w Banku rozrachunków międzynarodowych (Bank of International Settlements – BIS) w Bazylei w Szwajcarii.

[1] 10K Filings of Fortune 500 Corporations to SEC. 3-91
[2] 10K Filing of US Trust Corporation to SEC. 6-28-95
[3] “The Federal Reserve ‘Fed Up’. Thomas Schauf. http://www.davidicke.com 1-02
[4] The Secrets of the Federal Reserve. Eustace Mullins. Bankers Research Institute. Staunton, VA. 1983. p.179
[5] Ibid. p.53
[6] The Triumph of Conservatism. Gabriel Kolko. MacMillan and Company New York. 1963. p.142
[7] Rule by Secrecy: The Hidden History that Connects the Trilateral Commission, the Freemasons and the Great Pyramids. Jim Marrs. HarperCollins Publishers. New York. 2000. p.57
[8] The House of Morgan. Ron Chernow. Atlantic Monthly Press NewYork 1990
[9] Marrs. p.57
[10] Democracy for the Few. Michael Parenti. St. Martin’s Press. New York. 1977. p.178

liga , rotschild

Dom Rockefellera.
BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych) jest najpotężniejszym bankiem na świecie, jest globalnym bankiem centralnym dla ośmiu rodzin, które kontrolują prywatne banki centralne w niemal wszystkich zachodnich państwach i krajach rozwijających się. Pierwszym prezydentem BIS był bakier Rockeffelerów Gates McGarrah – wysoki urzędnik w Chase Manhattan i Banku Rezerwy Federalnej. McGarrah był dziadkiem byłego dyrektora CIA Richarda Helmsa. Rockeffelerowie tak samo jak Morganowie mieli ścisłe więzi z Londynem. David Icke napisał w „Children of the Matrix”, że Rockefelerowie i Morganowie byli zaledwie „gońcami” służącymi Europejskim Rothschildom. [14] BIS jest w posiadaniu Rezerwy Federalnej, Banku Angli, Banku Wloch, Banku Kanady, Narodowego Banku Szwajcarii, Banku centralnego Holandii, Bundesbanku i banku Francji.

Historyk Carroll Quigley napisał w swojej epickiej książce „Tragedy and Hope” że BIS był częścią planu „stworzenia światowego systemu kontroli finansowej trzymanego w prywatnych rękach będącego w stanie zdominować system polityczny każdego kraju i gospodarki światowej jako całości. Ten system miał być kontrolowany w feudalny sposób poprzez banki centralne działające wspólnie, poprzez tajne porozumienia przedkładane na częstych prywatnych spotkaniach i konferencjach.”

Rząd USA żywił tradycyjną nieufność dla BIS, nieskutecznie lobbując za jego upadkiem po 1944 roku na konferencji w Bretton Woods. Zamiast tego siła ośmiu rodzin została jedynie zwiększona – poprzez stworzenie porozumienia Bretton Woods, kreacji IMFu i Banku Światowego. Amerykańska Rezerwa Federalna przejęła jedynie część udziałów w BIS w sierpniu 1994 roku.[15]

BIS posiada co najmniej 10% rezerw pieniężnych w co najmniej 80 bankach centralnych na całym świecie, IMF-ie i jak i innych instytucjach. Służy jako agent finansowy dla umów międzynarodowych, zbiera informacje na temat światowej gospodarki, służy również jako pożyczkodawca ostatniej instancji zapobiegając globalnej finansowej zapaści.

BIS promuje program kapitalistycznego faszyzmu. Udzielił kredytu pomostowego Węgrom w 1990 roku aby zapewnić prywatyzacje w tym kraju. Służył jako kanał finansowy dla ośmiu rodzin sponsorując Adolfa Hitlera poprzez człowieka Warburga -J. Henryego Schroedera i Bank Mendelsohna z Amsterdamu. Wielu badaczy twierdzi również, iż BIS jest również pralnią brudnych pieniędzy pochodzących z narkotyków.[16]

Nie jest przypadkiem, że siedziba BIS znajduje się w Szwajcarii, ulubionym miejscu przechowywania bogactw globalnej arystokracji, jest również siedzibą P-2 włoskiej masonerii Alpina Lodge jak i siedzibą organizacji Międzynarodowych Nazistów. Inne instytucje kontrolowane przez osiem rodzin to Światowe Forum Ekonomiczne. Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Międzynarodowa Konferencja Monetarna i Światowa Organizacja Handlu.

Bretton Woods był dobrodziejstwem dla ośmiu rodzin. IMF i Bank Światowy były centralnym punktem”nowego porządku świata”. W 1944 roku Morgan Stanley po raz pierwszy upłynnił obligacje Banku Światowego i First Boston. Francuska rodzina Lazardów stała się bardziej zaangażowana w interesy Domu Morgana. Lazard Freres – największy francuski bank inwestycyjny – należał do rodzin Lazard i David-Weill potomków starych genueńskich bankierów reprezentowanych przez Michelle Davive. Ostatnim prezesem i dyrektorem generalnym Citigroup był Stanford Weill.

W 1968 roku Morgan wprowadził Euro-Clear, bank z siedzibą w Brukseli, który był systemem rozliczeń bankowych papierów wartościowych eurodolara. Było to pierwsze tak zautomatyzowane przedsięwzięcie. Niektórzy zaczęli nawet nazywać Euro-clear “Bestią”. Bruksela służyła również jako siedziba nowego Europejskiego Banku Centralnego i NATO.

W 1973 roku oficjele Morgana spotkali sie w tajemnicy na Bermudach aby wskrzesić stary Dom Morgana na dwadzieścia lat przed uchyleniem ustawy Glass Steagal. Morganowie i Rockefellerowie doprowadzili wtedy do wprowadzenia Merrill Lynch do wielkiej piątki amerykańskiej bankowości inwestycyjnej. Merrill jest obecnie częścią Bank of America.

John D. Rockefeller użył swojego naftowego bogactwa do nabycia Equitable Trust, które wchłonęło kilka dużych banków i korporacji do 1920 roku. Wielka Depresja pomogła skonsolidować siłę Rockefellerów. Ich Chase Bank połączył się z Manhattan Bank należącym do rodziny Kuhn Loeb tworząc tym samym Chase Manhattan, cementując długo trwające stosunki rodzinne miedzy dwoma rodami. Kuhn-Loeb i Rotschlidowe finansowali poszukiwania ropy przez Rockefellerów tak aby ci mogli stać sie naftowymi potentatami. National City Bank z Cleveland dostarczył Johnowi D. pieniędzy potrzebnych do rozpoczęcia monopolizacji przemysłu naftowego. W latach 1870, kiedy to Rockefellerowie uzyskali osobowość prawną jako Standard Oil z Ohio. Podczas przesłuchania w kongresie, National City Bank z Cleveland został uznany za jeden z trzech banków na terenie USA należących do Rotschildów. [17]

Jednym z partnerów Standard Oil był Edward Harkness, którego rodzina kontrolowała Chemical Bank. Kolejnym partnerem był James Stillman, którego rodzina kontrolowała Manufacturers Hanover Trust. Oba banki połączyły się pod parasolem JPMorgan Chase. Dwie córki Jamesa Stillmana wyszły za mąż za dwóch synów Williama Rockefellera. Dwie Rodziny kontrolują również dużą część City Group. [18]

W biznesie ubezpieczeniowym Rockefellerowie kontrolują Metropolitan Life, Equitable Life, Prudential i New York Life. Bank Rockefellerów kontroluje 25% wszystkich aktywów 50 największych amerykańskich banków komercyjnych i 30% wszystkich aktywów 50 największych firm ubezpieczeniowych [19]. Pierwsze firmy ubezpieczeniowe w USA były założone przez masonów poprzez ich Woodman’s of America – grającego główną role na Bermudach w praniu brudnych pieniędzy z narkotyków.

Firmy znajdujące się pod kontrolą Rockefellerów to; Exxon Mobil, Chevron Texaco, BP Amoco, Marathon Oil, Freeport McMoran, Quaker Oats, ASARCO, United, Delta, Northwest, ITT, International Harvester, Xerox, Boeing, Westinghouse, Hewlett-Packard, Honeywell, International Paper, Pfizer, Motorola, Monsanto, Union Carbide i General Foods.

Fundacja Rockefellerów ma silne powiązania finansowe z fundacjami Carnegie i Forda. Inne filantropijne przedsięwzięcia Rockefellerów to: Rockefeller Brothers Fund, Rockefeller Institute for Medical Research, General Education Board, Rockefeller University i Uniwersytet Chicagowski – który kształci stały strumień ekonomistów – apologetów międzynarodowego kapitału takich jak Milton Friedman.

Rodzina Rockefellerów posiada budynek 30 Rockefeller Plaza i Rockefeller Center, gdzie świeca się choinki każdego roku na święta. David Rockefeller był zaangażowany przy budowie wież World Trade Center. Głównym domem Rockefellerów jest ogromny kompleks będący częścią stanu Nowy Jork znany jako Pocantico Hills. Posiadają również 32 pokojowy Avenue duplex w Manhattanie, rezydencje w Waszyngtonie, DC, ranczo Monte Sacro Ranch w Wenezueli, plantacje kawy w Ekwadorze, kilka farm w Brazylii, nieruchomości w Seal Harbor i miejscowości wypoczynkowe na Karaibach, Hawajach i Puerto Rico. [20]

Rodziny Dulles i Rockefeller są spokrewnione. Allen Dulles stworzył CIA wspierał nazistów, zatuszował też sprawę zabójstwa Kenediego dzięki Komisji Warrena, dobił również targu z Bractwem Muzułmańskim do tworzenia kontrolowanych zabójców [21] Brat John Foster Dulles przewodniczył lewemu Goldman Sachs trust przed krachem giełdy w 1929 roku. Pomógł też swojemu bratu w obaleniu rządów w Iranie i Gwatemali. Oboje byli członkami Skull & Bones, Council on Foreign Relations (CFR) jak i masonami 33 stopnia [22]

Rockefellerowie odegrali kluczową role w formowaniu depopulacyjnie zorientowanego Klubu Rzymskiego w ich rodzinnej posiadłości Bellagio we Włoszech. Ich nieruchomość w Pocantico wydała na świat Komisję Trójstronną. Rodzina jest głównym krzewicielem ruchu Eugenicznego który spłodził takich ludzi jak Hitler, jest również zaangażowana w badania nad klonowaniem człowieka i obecnej obsesji USA czyli badaniami nad DNA.

John Rockefeller Jr. stał na czele the Population Council do swojej śmierci [23]. Jego syn-imiennik, jest senatorem w stanie West Virginia. Brat Winthrop Rockefeller był porucznikiem gubernatorem w stanie Arkansas dalej pozostając najbardziej wpływowym człowiekiem tego stanu. W październiku 1975 roku podczas wywiadu z Playboyem wiceprezydent Nelson Rockefeller który był również Gubernatorem Nowego Jorku zamanifestował protekcjonalizm jakim wykazuje się jego rodzina.”Jestem wielkim zwolennikiem planowania ekonomicznego, społecznego, politycznego, militarnego jak i totalnego światowego planowania”.

Jednak z wszystkich braci Rockefellerów to David Rockefeller Założyciel Komisji Trójstronnej i prezes Banku Chase Manhattan jest tym który rozprzestrzenił faszystowską politykę swojej rodziny na globalną skalę. Bronił Szacha Iranu, Południowo Afrykański aparthaid i Chilijską juntę Pinocheta. Był największym finansistą CFR, TC (podczas wojny w Wietnamie) i Komitetu do spraw skutecznego trwałego pokoju w regionie Azji – bajecznego kontraktu dla tych którzy żyli poza konfliktem.

liga

Nixon poprosił go aby został Sekretarzem Skarbu, lecz Rockefeller odrzucił tą posadę wiedząc, że jego władza będzie bez niej znacznie większa. Autor Gary Allen napisał, że w 1973 roku „David Rockefeller spotkał się z szefami dwudziestu siedmiu krajów włączając w to władców Rosji I komunistycznych Chin”.
W latch 1975 Nugan Bank (Bank CIA) dokonał zamachu przeciwko australijskiemu premierowi Goughowi Whitlamsowi, jego brytyjski następca Malcolm Fraser udał się wtedy do USA gdzie spotkał się Geraldem Fordem po naradzie z Davidem Rockefellerem. [24]

[11] Chernow
[12] The Great Crash of 1929. John Kenneth Galbraith. Houghton, Mifflin Company. Boston. 1979. p.148
[13] Chernow
[14] Children of the Matrix. David Icke. Bridge of Love. Scottsdale, AZ. 2000
[15] The Confidence Game: How Un-Elected Central Bankers are Governing the Changed World Economy. Steven Solomon. Simon & Schuster. New York. 1995. p.112
[16] Marrs. p.180
[17] Ibid. p.45
[18] The Money Lenders: The People and Politics of the World Banking Crisis. Anthony Sampson. Penguin Books. New York. 1981
[19] The Rockefeller File. Gary Allen. ’76 Press. Seal Beach, CA. 1977
[20] Ibid
[21] Dope Inc.: The Book That Drove Kissinger Crazy. Editors of Executive Intelligence Review. Washington, DC. 1992
[22] Marrs.
[23] The Rockefeller Syndrome. Ferdinand Lundberg. Lyle Stuart Inc. Secaucus, NJ. 1975. p.296
[24] Marrs. p.53

Były nazistowski bank rządzi globalną ekonomią.

liga, bis

BIS (Bank Rozrachunków Międzynarodowych) został założony w 1930 roku przez gubernatora Banku Anglii, Montague Normana i jego niemieckiego kolegę Hjalmar-a Schacht-a, który później został ministrem finansów Adolfa Hitlera.

Bank został założony w celu ułatwienia przekazów pieniężnych związanych z niemieckimi reparacjami wynikającymi z traktatu wersalskiego, ale już na początku drugiej wojny światowej, BIS w dużej mierze był kontrolowany przez głównych nazistowskich urzędników. Ludzi takich jak Walter Funk, który był mianowany na ministra propagandy hitlerowskiej w 1933 roku, zanim został ministrem gospodarki. Kolejnym dyrektorem BIS w tym okresie był Emil Puhl, który jako dyrektor i wiceprezes Banku Rzeszy w Niemczech był odpowiedzialny za kontrolę nazistowskiego złota. Zarówno Funk jak i Puhl zostali skazani w procesie norymberskim za zbrodnie wojenne.

Inni dyrektorzy BIS to Herman Schmitz, dyrektor IG Farben, którego spółka odpowiedzialna była za min produkowane cyklonu B, gazu stosowanego w hitlerowskich komorach gazowych służącego do zabijania żydów i dysydentów politycznych, w czasie Holokaustu. Podczas drugiej wojny światowej, IG Farben współpracował ze Standard Oil Co. Johna D. Rockefeller-a.
Kolejny to Baron von Schroeder, właściciel JHStein Bank, banku który przetrzymywał depozyty gestapo.

W książce “Trading With The Enemy, How the Allied multinationals supplied Nazi Germany throughout World War Two” opisano jak międzynarodowe siły podczas konferencji Bretton Woods w lipcu 1944 r. chciały zlikwidować Bank Rozrachunków Międzynarodowych, ponieważ wspierał wykradnie majątków w krajach okupowanych przez hitlerowskie Niemcy. Norwegia wezwała do likwidacji banku i była popierana przez Harryego Dexter Whitea, amerykańskiego sekretarza skarbu i Henryego Morgenthau, ale BIS przetrwał mimo oczywistych powiązań z nazistami.

bis, liga

Higham pisze, że BIS stał się: „ścieżką dla transferów funduszy amerykańskich i brytyjskich płynących do Hitlera by pomóc mu budować maszynę wojenną”. Minister finansów Hjalmar Schacht, określił zadanie banku jako „instytucji, która zachowa kanały komunikacji i porozumienia między przywódcami świata finansowego, nawet w przypadku konfliktu międzynarodowego. Zostało to zapisane w Statucie Banku i poparte przez rządy, że BIS powinien być zwolniony od zajęcia, zamknięcia lub wotum nieufności, bez względu na to czy jego współwłaściciele są w stanie wojny czy nie.”

„BIS był całkowicie pod kontrolą Hitlera od wybuchu II wojny światowej”, pisze Higham.
„Wśród dyrektorów pod przewodnictwem Thomasa H. McKittrickza był Hermann Shmitz, szef słynnej nazistowskiej IG Farben, baron Kurt von Schröder, szef J.H. Stein Bank of Cologne oficer i finansista Gestapo, dr Walter Funk szef Banku Rzeszy, oraz, oczywiście, Emil Puhl. Te dwie ostatnie osoby były osobiście obsadzone przez Hitlera „.

Higham również szczegółowo opisał jak złoto zrabowane z krajów okupowanych przez hitlerowców było złożone w sejfach kontrolowanych przez BIS i jak hitlerowcy, którzy następnie kontrolowali ten bank zakazali wszelkich dyskusji na temat kradzieży. „BIS był narzędziem Hitlera, ale jego dalsze istnienie zostało zatwierdzone przez Wielką Brytanię, nawet po tym jak Wielka Brytania udała się na wojnę z Niemcami. Brytyjski dyrektor Sir Otto Niemeyer i przewodniczący Montagu Norman, pozostali na stanowisku do końca wojny”, pisze Higham.

Kongresman John M. Coffee sprzeciwiał się, że amerykańskie pieniądze były inwestowane przez bank w 1944 roku. „Nazistowski rząd ma 85 milionów franków szwajcarskich w złocie w depozycie BIS. Większość członków zarządu składa się z nazistowskich urzędników. Jednak amerykańskie pieniądze są zdeponowane w banku „, skarżył się Coffee. W 1948 roku BIS został zmuszony do przekazania jedynie 4 mln funtów zrabowanego złota aliantom, ale dzięki ludziom takim jak Harry Truman i rodzinie Rockefellerów, bank nie został rozwiązany. Jeden z najbardziej wpływowych dyrektorów, nazistowskich, bankier Emil Puhl został zaproszony do Stanów Zjednoczonych jako gość honorowy w 1950 roku.

Pomimo niechlubnej przeszłości, BIS trwa do dziś jako główne ramie zarządzania światowych elit. Bank posiada władzę, poprzez kontrolę ogromnych ilości globalnej waluty. BIS kontroluje nie mniej niż 7% dostępnych światowych środków dewizowych, a także posiada 712 ton złota, prawdopodobnie znaczną część, tego złota została skradziona z krajów okupowanych przez nazistów, którzy kontrolowali bank w trakcie wojny.

Dzięki kontroli wymiany walut, a także złota, BIS może kontrolować warunki ekonomiczne w praktycznie każdym kraju. Pamiętaj, że następnym razem gdy Ben Bernanke czy prezes Europejskiego Banku Centralnego Jean-Claude Trichet zapowiedzą podwyżki stóp procentowych, nie stało się to bez zgody zarządu BIS.

BIS jest po prostu ogromnym funduszem globalnego rządu, przez który przetacza się transfer majątku obywateli do IMF-u. „Na przykład, pieniądze amerykańskich podatników można przepuścić przez BIS do IMF-u i stamtąd właściwie gdziekolwiek indziej. W istocie, BIS pierze pieniądze, ponieważ nie ma konkretnych rachunkowości ani zapisów pochodzenia transferów, ani informacji o odbiorcach”, pisze Casey.

Fakt, że naziści byli ściśle zaangażowani w działalność globalnego banku centralnego, który jest obecnie reklamowany jako podstawa potęgi gospodarczej rządu światowego jest przerażające. Za każdym razem, gdy poznajemy historyczne korzenie światowego rządu, okazuje się, że naziści odegrali główną rolę w tworzeniu i administrowaniu instytucji, które dzisiaj mają na celu wprowadzenie zarządzania globalnego.

Podobnie jak w przypadku instytucji, które złożyły się na powstanie Unii Europejskiej, nazistowskie odciski palców widoczne są wszędzie, podobnie z planami zmierzającymi w kierunku globalnej władzy, niszczącej państwa narodowe i ich suwerenność.
Fakt ten obala jakiekolwiek przesłanki, że globalny rząd jest przychylny, humanitarny i służy ludzkości. Centralizacja władzy w rękach nielicznych z natury jest niedemokratyczna, elitarna, i na niekorzyść zwykłych ludzi.

Naziści, którzy tchnęli życie w przeszłe systemy globalnego autorytaryzmu są wykorzystywani do utworzenia obecnego światowego rządu. Ich dorobek został przywłaszczony przez elity, które okazały się bardziej cierpliwe w dążeniu do narzucenia światu dyktatury. Niemniej jednak ostateczny program pozostaje ten sam – rząd światowy, za zgodą społeczną lub przez podbój, którego jesteśmy świadkami.

Oto informacje zawarte w książce A.C.Suttona „Wall Street and the rise of Hitler”

„To Schacht, nie Owen Young, był autorem koncepcji, która urzeczywistniła się jako Bank Rozrachunków Międzynarodowych BIS. Szczegóły zostały wypracowane na konferencji, której przewodniczył Jackson Reynolds, „jeden z ważniejszych nowojorskich bankierów”, a w której uczestniczyli też Melvin Traylor z First National Bank of Chicago, sir Charles Addis, wcześniej z korporacji banków Hong Kongu i Szanghaju (bank Brytyjski), oraz wielu bankierów francuskich i niemieckich10. BIS był instytucją kluczową z punktu widzenia sprawnego wdrożenia Planu Younga jako miejsce umożliwiające prowadzenie międzynarodowej polityki walutowej.

Schacht poddał także Youngowi pomysł, który już po II wojnie światowej zaowocował powołaniem Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju IBRD (znanego także jako Bank Światowy).”

…Na początku lat 30. najdoskonalszym narzędziem finansowej i politycznej kontroli nad światem, który Quigley określa „wierzchołkiem całego systemu”, był Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, w Szwajcarii. BIS świetnie funkcjonował w czasie II wojny światowej, gdy bankierzy – którzy, wszystko na to wskazuje, nie prowadzili ze sobą wojny – kontynuowali obopólnie korzystną wymianę pomysłów i informacji i snuli plany, jak należy urządzić powojenny świat. Jak zauważył jeden z autorów, wojna nie stanowiła dla międzynarodowych bankierów żadnej przeszkody:

„Okoliczność, że bank zatrudniał prawdziwie międzynarodową ekipę, tworzyła w czasie wojny dziwaczną sytuację. Prezes banku, Amerykanin, współpracował na co dzień z zasiadającym w zarządzie banku Francuzem, którego zastępcą był z kolei Niemiec, podczas gdy funkcję Sekretarza Generalnego pełnił Włoch. Obywatele innych krajów zajmowali pozostałe kluczowe stanowiska. Wszyscy na bieżąco kontaktowali się ze sobą wyjątkiem pana McKittricka wszyscy na stałe przebywali w Szwajcarii i oczekiwano po nich, że okażą się niepodatni na naciski ze strony swoich władz. Jednak regionalni dyrektorzy banku pozostawali w swoich macierzystych krajach i nie mieli bezpośredniego kontaktu z centralą. Mówi się jednakowoż, że H. Schacht, prezes Reichsbanku, przez cały ten okres utrzymywał w Bazylei osobistego przedstawiciela.” – Henry H. Schloss, The Bank for International Settlements, (Amsterdam: North Holland Publishing Company, 1958)

Likwidacja polskiego złotego likwidacją polskiego państwa

Likwidacja polskiego złotego likwidacją polskiego państwa prof. Jakub Mazur

Wstęp   W Eurolandzie, czyli w krajach Unii Europejskiej, które przystąpiły do unii walutowej rozpoczął się kolejny etap integracji gospodarczej. Etap ten to początek tworzenia w Unii Europejskiej wspólnego państwa. Podwalinami wspólnego państwa europejskiego są następujące czynniki: koordynacja polityki gospodarczej państw członkowskich zmierzająca do powołania wspólnego rządu oraz wspólny pieniądz i wspólna polityka pieniężna skoncentrowana we wspólnym banku centralnym Europy. Ten mechanizm wyłaniania się organizmu państwowego w obrębie Unii Europejskiej ilustruje poniższy mechanizm Schemat 1: Utrata suwerenności państwa narodowego w zakresie władzy wykonawczej Źródło: opracowanie własne Obecnie w Unii Europejskiej jeszcze się nie wytworzył wspólny rząd ponadnarodowy. Niektórzy uważają, że zbliżoną funkcję organu władzy wykonawczej pełni w Unii – Komisja Europejska. Prace Konwentu zapoczątkowane na szczycie z Leaken potwierdzają również pogląd, że Unia idzie w kierunku państwa ponadnarodowego. Konwent ten ma przygotować m.in. konstytucję Unii Europejskiej. Prace urzędników Unii mają doprowadzić do stworzenia wspólnego obszaru gospodarczego i politycznego, który byłby w stanie konkurować z gospodarką USA. Tak naprawdę chodzi tu o stworzenie wspólnego państwa europejskiego opartego o wspólną politykę fiskalną i wspólną politykę pieniężną. Bardzo ważnym elementem budowania wspólnego państwa w Europie jest wspólny pieniądz i wspólna polityka pieniężna. W Unii Europejskiej funkcjonuje już wspólny bank centralny, który jest „sercem” systemu finansowego Unii. Wszystkie narodowe banki centralne wchodzące do strefy euro (czyli do unii walutowej) są podporządkowane Europejskiemu Bankowi Centralnemu. Schemat 2: Utrata suwerenności państwa narodowego w zakresie władzy monetarnej Źródło: opracowanie własne Dwa wspólne ośrodki władzy: wykonawczej i monetarnej to podstawowe fundamenty pod wspólne państwo w obrębie Unii Europejskiej. Jeden z tych fundamentów został już silnie ugruntowany (Europejski System Banków Centralnych i Europejski Bank Centralny). Drugi fundament się dopiero tworzy. Po wykrystalizowaniu się drugiego fundamentu, a więc wspólnego rządu Unii Europejskiej nastąpi likwidacja państw narodowych. Od tego momentu nic już nie będzie stało na przeszkodzie, ażeby idea wspólnego państwa w obrębie Unii Europejskiej stała się rzeczywistością. Schemat 3: Likwidacja państw narodowych w obrębie Unii Europejskiej Źródło: opracowanie własne   Kierownictwo Narodowego Banku Polskiego chce likwidacji polskiego złotego Na tle tych przeobrażeń politycznych i gospodarczych występujących w Unii Europejskiej zarysowanych z grubsza we Wstępie – prześledźmy proces integracji polskiego banku centralnego z organami monetarnymi Unii. Szefowie NBP zamierzają dostosować struktury organizacyjne NBP do pełnego członkostwa w Europejskim Systemie Banków Centralnych. W tym celu przygotowują się do likwidacji polskiej złotówki i przekazania pełni władzy w zakresie sprawowania polityki pieniężnej na rzecz Europejskiego Banku Centralnego. Znamienne jest to, że obecni włodarze NBP z jednej strony, z nieludzką wręcz konsekwencją bronią swej niezależności od wpływu polskich konstytucyjnych organów władzy wykonawczej i ustawodawczej, a z drugiej stronychcą pełnej zależności NBP od Europejskiego Banku Centralnego. W swych działaniach zasłaniają się potrzebą dostosowania się do standardów unijnych. Schemat 4: Struktura Europejskiego Systemu Banków Centralnych Źródło: opracowanie własne na podstawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (patrz protokół do Traktatu z Maastricht) Trzeba tu wyraźnie zaznaczyć, że obecna postawa kierownictwa NBP ma charakter kapitulancki i zdradziecki. Jest to już jawna antypolska i antynarodowa postawa. Ktoś, kto wysługuje się organom ponadnarodowym i zabiega o ich poplecznictwo nie zważając na swój własny interes narodowy powinien być uznany za zdrajcę. Taka osoba powinna być też jak najszybciej pozbawiona swych funkcji władczych. Osoby takie nie mogą wykonywać władzy publicznej w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Możliwości odwołania takich osób daje polska konstytucja i odpowiednie przepisy prawne zawarte w ustawach. W omawianym przypadku chodzi o działalność antykonstytucyjną prezesów NBP (m.in. sprzeczność działań NBP z art. 90 i 227 Konstytucji RP). Działalność obecnego kierownictwa NBP kwalifikuje się do pociągnięcia przed Trybunałem Stanu. Polski złoty jako waluta narodowa jest ważnym spoiwem polskiego systemu gospodarczego i politycznego. Wyzbycie się tak ważnych kompetencji władczych jest działaniem godzącym w suwerenność naszego państwa. Czy obecna klasa polityczna zdaje sobie sprawę z ogromnej wagi kapitulanckich i zdradzieckich działań NBP? Mam wątpliwości. Jako dowód na to, że NBP dąży obecnie do likwidacji polskiej złotówki można dać przykład wypowiedzi prasowych wiceprezesa NBP, Andrzeja Bratkowskiego na łamach Rzeczypospolitej. Chodzi tu o artykuł zatytułowany „Zlikwidować złotego” z dnia 6 marca 1999 r., czy artykuł na łamach miesięcznika „Bank i kredyt” nr 11 z 2001r. „Dlaczego jednostronna euroizacja ma sens w przypadku Polski i niektórych innych krajów kandydujących”. Zgodnie z poglądami Bratkowskiego – Polska powinna jak najszybciej zrezygnować z prowadzenia suwerennej polityki pieniężnej i oddać władzę monetarną Europejskiemu Bankowi Centralnemu. Ponadto Bratkowski domaga się, jak najszybszej likwidacji polskiej złotówki. Uważa, że to zaoszczędzi nam stosunkowo długiego czasu dochodzenia do unii walutowej. Takie rozwiązanie ma doprowadzić do obniżenia stóp procentowych i inflacji w Polsce. Ponadto mają zniknąć koszty transakcyjne związane z wymianą walut i ryzykiem kursowym. Trzeba tu podkreślić, że Bratkowski, w ogóle nie bierze pod uwagę w swych wywodach polskiego interesu narodowego. Zresztą nic go to nie obchodzi. Patrzenie przez pryzmat polskiego interesu narodowego traktuje Bratkowski jako myślenie archaiczne i populistyczne. Podobną nutę można spotkać w wypowiedziach p. L. Balcerowicza, który odpowiadając, co jest jego głównym celem życiowym – odpowiada: „sensowna działalność publiczna”(patrz czat w radio Zet). Można się zastanawiać co Balcerowicz uważa, za sensowną działalność publiczną? Czy służenie interesowi polskiej społeczności, czy też służenie interesom ponadnarodowych grup nacisku? Dotychczasowa działalność p. Balcerowicza zasługuje na dezaprobatę i nie ma nic wspólnego z sensowną działalnością publiczną. Raczej jest to działalność bezsensowna. Osoba, która zmierza do likwidacji polskiej złotówki, a w konsekwencji likwidacji polskiego państwa – nie zasługuje, ażeby pełnić funkcję prezesa polskiego banku centralnego. Osoba taka powinna sama złożyć dymisję albo być zdjęta z urzędu w trybie natychmiastowym. Można w tym miejscu zaapelować do obecnych parlamentarzystów, którym sprawy polskiego interesu narodowego nie są obce, ażeby podjęli działania prawne zmierzające do pociągnięcia p. Balcerowicza i p. Bratkowskiego do odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu. W dalszej konsekwencji działania te powinny doprowadzić do zdjęcia z urzędu obecnych prezesów NBP.     Zagrożenia związane z likwidacją polskiego złotego i rezygnacją z prowadzenia własnej polityki pieniężnej Polska zmierzając do akcesu z Unią Europejską godzi się na przymusowe uczestnictwo w Unii Walutowej i Gospodarczej. Odrębną sprawą jest tutaj termin przystąpienia Polski do unii walutowej. Wejście do unii walutowej musi być poprzedzone minimum dwuletnim okresem przejściowym (uczestnictwo w mechaniźmie stabilizacji kursu walutowego) tzw. ERM II). Polska stając się członkiem Unii Europejskiej naraża się na koszty finansowe w przypadku nie wstąpienia do unii walutowej po przejściowym okresie. W obecnym stanie prawnym narzuconym nam przez Brukselę od unii walutowej nie ma odwrotu. Zgodnie ze stanowiskiem Rady Europejskiej każdy kraj kandydujący (w tym Polska) przystępując do Unii Europejskiej zobowiązuje się do przystąpienia do unii walutowej (m.in. likwidacja walut narodowych) najszybciej jak to możliwe. Przystąpienie do unii walutowej następuje po spełnieniu tzw. kryteriów zbieżności – odpowiedni deficyt budżetowy, wskaźnik inflacji, długoterminowa stopa procentowa, dług publiczny i zmienność kursu walutowego. W przypadku ociągania się w przystępowaniu do unii walutowej Polska będzie płacić corocznie kary finansowe. Taka zasada członkostwa jest swego rodzaju szantażem ze strony Brukseli. Polska nawet jeżeli nie będzie miała ochoty przyjmować euro i likwidować złotego będzie do tego zmuszana nakładaniem kar finansowych i wywieraniem nacisków ze strony organów ponadnarodowych. Można tu zadać pytanie: a gdzie są „nasi negocjatorzy”? Dlaczego kierownictwo NBP i rząd Millera na takie warunki integracji walutowej się godzą? Komu ma służyć tak szybka i nieodwracalna likwidacja złotego? Tych pytań oczywiście można mnożyć. Bardzo ważną kwestią, na którą trzeba tu zwrócić uwagę jest brak zagwarantowania Polsce możliwości wyboru: bycia we wspólnym obszarze walutowym czy też pozostawania poza nim? Najbardziej żałosnym wynikiem negocjacji jest to, że o likwidacji złotego i przekazaniu polskiej władzy monetarnej Unii Europejskiej będą decydować za nas inni. Jak do tej pory – nie ma bowiem mowy o przeprowadzeniu referendum w tej sprawie. Sprawa likwidacji złotego i przystąpienia do unii walutowej powinna być przedmiotem pytania w referendum. O tak ważnych konsekwencjach gospodarczych i politycznych dla Polski powinien się wypowiedzieć Naród Polski. Ponadto trzeba zwrócić uwagę, że nie powinno się łączyć referendum o akcesie do Unii Europejskiej z referendum o przystąpieniu do unii walutowej. Taki punkt widzenia chcą nam narzucić szefowie NBP i „polskiego rządu”. Zadaniem parlamentarnej opozycji – broniącej polskiej racji stanu – powinno być zagwarantowanie w negocjacjach potrzeby przeprowadzenia odrębnego referendum w sprawie likwidacji złotego i przystąpienia do unii walutowej. Opozycja parlamentarna powinna naciskać na „naszych negocjatorów”, aby „wywalczyli dla Polski status państwa z derogacją”. Można tu skorzystać z dorobku innych państw takich jak: Dania, Szwecja czy Wlk. Brytania. Przykładowo Dania podjęła decyzję, że nie ma zamiaru wchodzić do unii walutowej. Decyzja ta stanowi, że Dania zachowuje dotychczasową władzę w zakresie polityki pieniężnej i zachowuje własną walutę. Próba narzucenia Danii likwidacji korony i rezygnacji z prowadzenia suwerennej polityki pieniężnej zakończyła się fiaskiem. W 1992 r. Dania odrzuciła Traktat z Maastricht. Rok później przyjęła go co prawda, ale po zagwarantowaniu sobie wyłączenia z euro i wspólnej polityki pieniężnej. Przyjęcie wspólnej waluty euro i likwidacja polskiego złotego byłby czarnym scenariuszem dla naszego państwa. Skutki likwidacji polskiej złotówki byłyby bardzo groźne dla Polski. Oznaczałyby one stopniową likwidację polskiej gospodarki, a w konsekwencji likwidację polskiego państwa. Prześledźmy główne przesłanki polityczne i gospodarcze towarzyszące procesowi likwidacji polskiej złotówki i suwerennej polityki pieniężnej. Obydwie grupy przesłanek są ze sobą ściśle powiązane. Często się podkreśla, że polityczne przesłanki determinują przesłanki gospodarcze. Niektórzy ekonomiści tacy, jak Gary Becker (laureat Nagrody Nobla) twierdzą, że unia walutowa i wprowadzanie wspólnego pieniądza w obrębie Unii Europejskiej jest podyktowane tylko przesłankami natury politycznej tj. wynikają z chęci utworzenia w obrębie Unii Europejskiej wspólnego państwa. Co ciekawe autorzy wprowadzenia wspólnej waluty euro (Werner, Delors) unikają jednoznacznej odpowiedzi na tak postawiony zarzut. Obawiają się oni reakcji opinii społecznej w swoich krajach. Podobnie zresztą czynią „polscy politycy” obozu rządzącego – unikają jak diabeł wody święconej przyznania, że w Unii Europejskiejtworzone są warunki pod przyszłe wspólne państwo (np. cyniczne wypowiedzi Cimoszewicza na temat ustroju federalnego w Unii Europejskiej). Zadaniem opozycji narodowej i niepodległościowej w Polsce jest zdemaskowanie cynizmu obozu rządzącego – i wyraźne podkreślenie, że chodzi tu o utworzenie wspólnego państwa w Europie. Jest topodstawowy argument by odrzucić akcesję z Unią Europejską w nadchodzącym referendum.   Przesłanki polityczne związane z likwidacją polskiego złotego i rezygnacją z prowadzenia własnej polityki pieniężnej Najważniejszą konsekwencją polityczną dla Polski jest to, że tworzy się odrębna nie kontrolowana prze państwo polskie władza monetarna. Z chwilą wejścia do strefy euro NBP stanie się całkowicie zależny od struktur ESBC. Kompetencje w zakresie emisji pieniądza, polityki pieniężnej, gospodarki rezerwami dewizowymi Polski przejmie EBC. Interes narodowy schodzi na niższy poziom. ESBC nie bierze pod uwagę w swych decyzjach interesów narodowych. Jako przykład można tu przytoczyć wypowiedź Welteke – prezesa Bundesbanku na łamach Rzeczypospolitej z 25-26 maja 2002 r. Na pytanie rozmówczyni czy prezesi Narodowych Banków Centralnych zasiadający w organach EBC kierują się interesem narodu, z którego pochodzą – odpowiada, że w żadnym wypadku nie bierze się tu pod uwagę interesu narodowego. Każdy członek EBC przy podejmowaniu decyzji w sprawie ustalania i realizowania polityki pieniężnej Unii Europejskiej powinien kierować się interesem całej strefy euro. Welteke mówi o sobie – cytuję ” nie jestem przedstawicielem Niemiec, ale niemieckiego Bundesbanku. Odpowiadam za europejską politykę pieniężną. Kiedy decydujemy o stopach, musimy analizować statystyki europejskie, a nie niemieckie. Bardzo rzadko w dyskusjach o polityce pieniężnej – dyskutanci używają słów – w moim kraju jest inflacja taka a taka. W większości przypadków w naszej dyskusji bierzemy pod uwagę tylko zagregowane europejskie statystyki” Z wypowiedzi prezesa Bundesbanku wynika, że członkowie organów EBC są w ogóle wyobcowani z myślenia w kategoriach państwa narodowego. To już jest myślenie w kategoriach wspólnego państwa ponadnarodowego. Praktyka funkcjonowania organów EBC to zalążek wspólnego państwa w Unii Europejskiej. Ponadto trzeba wyraźnie tu podkreślić, że tworzy się ogromnie silna władza monetarna dla obszaru Unii Europejskiej, która jest nie kontrolowana ani przez państwa narodowe, ani nawet przez organy unijne. Można postawić pytanie: co będzie, jeżeli wspólna polityka pieniężna realizowana przez EBC okaże się błędna? Kto będzie ponosił konsekwencje tej błędnej polityki. Ani w Traktacie z Maastricht, ani w żadnym innym unijnym traktacie – nie ma na ten temat nic mowy. Zakłada się więc, nieomylność prezesów EBC. Taki stan prawny jest niebezpieczny. Grozi to bowiem powstawaniem wielu konfliktów w obrębie strefy euro. Jest zwykłą iluzją, że wszystkie kraje należące do strefy euro będą miały identyczne interesy polityczne i gospodarcze. Będzie raczej uwidaczniała się sprzeczność interesów pomiędzy poszczególnymi krajami wynikająca ze zróżnicowanego poziomu rozwoju gospodarczego tych państw. Można sobie wyobrazić, że wspólna władza monetarna w obrębie unii walutowej – całkowicie wyobcowana z interesów narodowych będzie się kierowała w swych decyzjach jedynie słusznym scenariuszem rozwoju Europy. Przedstawiciele tej władzy nie będą musieli kierować się interesami krajów, z których pochodzą – a nawet więcej będą mogli realizować scenariusze rozwoju gospodarczego sprzeczne z interesami narodowymi swych macierzystych państw. Jest to wizja kosmopolitycznej władzy monetarnej oderwanej od jakichkolwiek przesłanek narodowych. Nie należy się wobec tego dziwić, dlaczego jest tak „szybki pęd” kierownictwa NBP z Balcerowiczem na czele do unii walutowej. Balcerowicz i jego koledzy chcą w ten sposób uniknąć jakiejkolwiek odpowiedzialności politycznej i prawnej przed właściwymi narodowymi organami władzy. Utrwalając niezależność NBP inaczej brak kontroli ze strony właściwych polskich władz narodowych – Balcerowicz uwalnia się od krytyki swych poczynań i pociągnięcia do odpowiedzialności przed Narodem Polskim. W obrębie unii walutowej tworzy się swoista kasta nietykalnych biurokratów od pieniądza, która narzuca swe decyzje wszystkim krajom członkowskim bez poszanowania ich interesów narodowych.   Przesłanki gospodarcze związane z likwidacją polskiego złotego i rezygnacją z prowadzenia własnej polityki pieniężnej Bardzo ważną przesłanką gospodarczą likwidacji polskiej złotówki jest to, że rozwój gospodarczy Polski będzie zależny od widzimisię ESBC. Polityka pieniężna będziekoordynowana z politykami fiskalnymi poszczególnych państw (w tym i Polski) z punktu widzenia interesu Unii jako całości, a nie z punktu widzenia poszczególnych państw narodowych. Można postawić pytanie: czy można sensownie prowadzić politykę gospodarczą bez własnej waluty. Nawet w czasach zaborów Polski były okresy, że mieliśmy własną walutę i armię mimo, że nie posiadaliśmy własnego państwa. W sytuacji braku własnej waluty i własnej władzy monetarnej narażamy się na całkowitą zależność od organów unijnych. Jakiekolwiek decyzje finansowe związane z prowadzeniempolskiej polityki gospodarczej będą uzgadniane z EBC. Tabela: Państwa narodowe i ich waluty wchodzące do strefy euro (unii walutowej) Państwo Waluta narodowa Stały kurs wymiany waluty narodowej na euro Belgia frank belgijski 1 euro = 40,3399 franka belg. Niemcy marka niemiecka 1 euro = 1,95583 marki niem. Grecja drachma grecka 1 euro = 340,750 drachmy Hiszpania peseta hiszpańska 1 euro = 166, 386 pesety Francja frank francuski 1 euro = 6,55957 franka Irlandia funt irlandzki 1 euro = 0,787564 funta irl. Włochy lir włoski 1 euro = 1936, 27 lira Luksemburg frank luksemburski 1 euro = 40,3399 franka luk. Holandia gulden holenderski 1 euro = 2,20371 guldena Austria szyling austriacki 1 euro = 13,7603 szylinga Portugalia eskudo portugalskie 1 euro = 200, 482 eskudo Finlandia marka fińska 1 euro = 5,94573 marki fińs. Źródło: opracowanie własne Problematykę wstępowania do unii walutowej krajów kandydujących (w tym Polski) poruszył w swej wypowiedzi Duisenberg na Kongresie Bankowym we Frankfurcie (pisze o tym Rzeczypospolita z dnia 24.11.2001r.). Jego zdaniem szybkie wstępowanie Polski do unii walutowej może okazać się poważnym kosztem. Duisenberg podkreślił, że Polska wchodząc do strefy euro utraci możliwość prowadzenia własnej suwerennej polityki pieniężnej. Ponadto Polska po likwidacji złotego i wejściu do strefy euro nie będzie mogła zastosować kursu walutowego jako instrumentu polityki wspierania gospodarki. Duisenberg zwrócił też uwagę, że unia walutowa pozbawia krajowy bank centralny innych praw. Krajowy bank centralny przestaje, bowiem być pożyczkodawcą ostatniej instancji, nie jest też suwerennym emitentem krajowego pieniądza. Bulwersująca i skandaliczna była wypowiedź Balcerowicza, który nie zgodził się w omawianej kwestii z Duisenbergiem. Balcerowicz stwierdził, że im szybciej znajdziemy się w obrębie wspólnej waluty, tym lepiej. Szybsze przyjęcie euro może służyć interesowi kraju. Jest to kolejny przejaw służalczej postawy Balcerowicza wobec organów ponadnarodowych. Wypowiedź Balcerowicza w kwestii przystąpienia Polski do unii walutowej jest zdradą polskiej racji stanu. Ktoś kto wypowiada takie poglądy powinien być, jak najszybciej zdjęty z urzędu prezesa polskiego banku centralnego.   Potrzeba ochrony polskiej złotówki Na zakończenie trzeba powiedzieć, że nie wolno Polakom dopuścić do likwidacji polskiej złotówki i oddania polityki pieniężnej EBC. Likwidacja złotego oznacza całkowitą zależność od organów unijnych we wszystkich przejawach życia politycznego, gospodarczego i społecznego Polski. Sprawa ta jest podstawowym priorytetem polskiej racji stanu. Obowiązkiem sił niepodległościowych i narodowych powinno być stanie na straży tego podstawowego atrybutu naszej suwerenności państwowej. Państwo na dłuższą metę – w długim horyzoncie czasowym – nie może istnieć bez własnej waluty. Utrata własnej waluty to powolne zatracenie tożsamości narodowej, osłabianie aparatu państwowego, a w konsekwencji zupełna utrata bytu państwowego Polski.

Polski obóz koncentracyjny : JudeoPolonia 1914-2012

Polski obóz koncentracyjny JudeoPolonia 1914 -2012

W latach 1914-89 trwało ubijanie betonu, czyli tworzenie społeczeństwa bezradnego i obojętnego na losy państwa wedle zasady: martw się o siebie zastraszony i zdeprawowany obywatelu.

Proces ten zaowocował w latach 1989-99 kiedy to wystraszonemu, bezradnemu, oszołomionemu narodowi podano zatrute jabłko demokracji i wolności zewnętrznej, które pozwoliło na zniewolenia narodu polskiego oraz wyprzedaż dóbr narodowych .

Okres ten zwany transformacją systemową sprzyjał przestępcom, manipulacjom ,zmianom prawa i oficjalnym kradzieżom majątku narodowego w ,których prym wiedli dzisiejsi tzw: poważnie politycy i przedstawiciele narodu … zmieniły się nazwy i slogany, gówno w garniturze nadal pozostało u koryta władzy …

Ostateczny plan syjonistów w walce z narodami świata …

Naród uśpiony obietnicami lepszego jutra nie protestował kiedy zabierano mu kolejne prawa i świadczenia, jednoczesnie podnosząc ceny i opodatkowanie , ale był to tylko wstęp do rzeźi narodowej i holokaustu następnych pokoleń wykastrowanych z narodowości , umysłu, patryiotyzmu wedle zasady europeizacji i liberalizacji zasad i norm społecznych …

Przebudzone społeczeństwo obudziło się w obozie koncentracyjnym zwanym zjednoczoną europą, której celem jest likwidacja państwowości i suwerenności narodowej ,a także patryiotyzmu i moralności oraz mentalności społecznej połączonej trwale z tradycją i kulturą…

Państwo policyjne w, którym jedna waluta, jedna religia i jeden rząd przesuwają granice wolności obywatelskiej i wolności słowa … stworzyło naród niezdolny do samodzielnego i wolnego myślenia, oraz do podejmowania samodzielnych i kreatywnych zgodnych z logiką dobra społecznego decyzji …

Matrix wolności oparty został na konflikcie tezy i antytezy wymuszającej obserwacje wyreżyserowanych igrzysk, których wybory są zainscenizowaną grą i farsą poniżającą obywatela i jego wybory…

Gdyby każdy z nas zrozumiał potrzebę opieki nad państwem, na zasadach na jakich dbamy o własny prywatny interes, państwo nie miałoby nic do powiedzenia w sprawach: wywłaszczenia, szczepień, ubezpieczeń, wieku emerytalnego czy wyprzedaży dóbr narodowych, ponieważ rząd kontraktowy mógłby tylko dbać o polepszenie warunków bytowych obywatela, unikając manipulacji na rzecz korporacji , tajnych stowarzyszeń, myśli globalnej i innych ponad narodowych bzdur …

Jeśli jednak obywatel jest użytecznym idiotą, który oddał władze nad swoim życiem polityce i religii idącej w komitywie skupionej na władzy i zysku, to kto przy zdrowych zmysłach odda cugle prowadzące ułożonego i posłusznego konia jakim jest bezmyślny w swych poczynaniach naród …

Tak to właśnie wy chcecie złodziei, fuszerki, igrzysk i podatków … To was obdarto z godności, suwerenności, patryiotyzmu i mózgu … Pragnąc wolności skąpanej w bezwartościowej gotówce, nałogach i popędach… oddaliście samych siebie na targ niewolników i statystyki…

Kretyni się nie rodzą kretynów się hoduje, kształci i wychowuje … W grupach, szkołach , miejscach pracy i deprawacji zbiorowej …

Jeśli jesteście gotowi na jeszcze nowszy porządek świata, oparty na kontroli rządu i państwa przez zintegrowane w dążeniu do lepszego jutra społeczeństwo …

Dajcie znać , pójdziemy razem po głowy kappo aby wyzwolić Polski Obóz Śmierci z rąk okultyzmu i syjonizmu…

Nie działajcie w sposób irracjonalalny i chaotyczny, bowiem słowo ma siłę tylko przez ułamek chwili kiedy wymawiacie je jak zaklęcie, a potem musicie spełnić czar działaniem, które zmienia słowo w czyn.

Niech to słowo będzie metaforycznym kamienem filozoficznym, kamieniem węgielnym położonym pod nową ideą Państwa Polskiego wolnego od globalizacji, zależności gospodarczo energetycznej i zbrodniczej idei JudeoPolonii ,która zagościła w głowach syjonistów, gotowych na zniszczenie narodu Polskiego ,który stoi na straży wolności starożytnej „starej Europy” opartej na suwerenności wolnych państw i mądrości zamieszkujących je narodów …

Upadek Europy jest bliski , nadzieja leży w transformacji (syntezie po zetknięciu tezy i antytezy) ,którą my musimy lepiej wykorzystać niż nasz wróg zakorzeniony w szeregach naszego państwa i rządu…

Dajcie szansę Lidze Świata i nowemu wymiarowi władzy skupionej w rękach narodu …

Mektub

Wojciech Dydymus Dydymski

Program Wyborczy :Ankiety

Ankiety Program Wyborczy

Jestem za delegalizacją lichwy, delegalizacją banków prywatnych, zakazem oprocentowania pożyczek oraz za oddłużeniem Polaków

http://wojciechdydymski.wordpress.com/2012/07/09/jestem-za-delegalizacja-lichwy-delegalizacja-bankow-prywatnych-zakazem-oprocentowania-pozyczek-oraz-za-oddluzeniem-polakow/

Delegalizacja immunitetu, sejmu i senatu oraz powołanie rządu kontraktowego

http://wojciechdydymski.wordpress.com/2012/07/09/delegalizacja-immunitetu-sejmu-i-senatu-oraz-powolanie-rzadu-kontraktowego/

Ankieta : czy jesteś za całkowitym zakazem GMO w Polsce po roku 2015

http://wojciechdydymski.wordpress.com/2012/07/05/ankieta-czy-jestes-za-calkowitym-zakazem-gmo-w-polsce-po-roku-2015/

Czy Polska musi opuścić struktury EU w 2015 roku ? Ankieta

http://wojciechdydymski.wordpress.com/2012/05/29/czy-polska-musi-opuscic-struktury-eu-w-2015-roku-ankieta/

ligaswiata, dmowski, polska2015